Aşıklar Bayramı
Kemal VarolAşıklar Bayramı Gönderileri
Aşıklar Bayramı kitaplarını, Aşıklar Bayramı sözleri ve alıntılarını, Aşıklar Bayramı yazarlarını, Aşıklar Bayramı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Dünya, bir köşeye çekilip gözyaşları görülmesin diye gizlice ağlayan bir baba gibi ağırlaşmaya başlamıştı.
Yine de her oğul gibi, ne kadar direnirsem direneyim daha en başından babama karşı yeniktim.
Zamanı tanrı yaşar, insanoğlu hep ölmek için.
Uyumayı başaramıyorum, gözkapaklarımın arasında uykumu kaçıran bir kadın var. Eğer yapabilseydim ona gitmesini söylerdim; ama boğazında konuşmamı engelleyen bir kadın var..
Bir insanı son kez gördüğünü
Ama bir rüyadaydım, yanına gelemezdim, beni affet!
Burada çoktan durdu, oralarda dönüyor mu dünya?
Burnunun direği sızlıyor mu adım geçince?
Sızlamasın!
Dünya iyi bir yer değildi.
İçimi yalnız sana açtım.
Bir iplik gibi yalnız sana çözüldüm.
Adını sevdiğim!
Düğüm düğüm geçen yılların, dönüp durduğum bu bitmez tükenmez rüya için affet beni!
İnsan sonradan taşımakta zorlanacağı, bir anıya dönüşecek sözleri belki de hiçbir zaman sarf etmemeliydi.
Bir insanı son kez gördüğünü peşinen bilmenin acısı hiçbir şeye benzemiyordu.
Belki de bazı sözler söylemediğinde anlam kazanırdı.
Bir kadını yıllar sonra yeniden bulabilir, bir anda karşısına çıkıp yalvarırcasına gözlerinin içine bakabilir, af dileyebilir, hatta onu ikna edip bir şekilde hayatına tekrar sızabilirdiniz. Ama zamanın herkesten eksilttiklerini, bir şeylerin hep yarım kalacağını; yıllar önce şefkatle tutulan bir elin, sevgiyle, âdeta tutkuyla bakan o gözlerdeki ışıltının eskisi gibi olmayacağını da peşinen kabul etmek gerekiyordu ve galiba hepsinden öte en çok bu ihtimalden korkuyordum.
Yıldız'ı son dört gündür, Aylın'ı uzun yıllardır görmemiştim ama bu iki kadın arasında kurduğum o adaletsiz zaman hesabı çoğu kez tersine işliyordu.
Aramızdan sadece kırık dökük bir zaman değil, telafisi imkânsız koca bir heves de eksilmişti sanki.