Asılan Yedisinin Öyküsü
Leonid AndreyevÖne Çıkan Asılan Yedisinin Öyküsü Gönderileri
Öne Çıkan Asılan Yedisinin Öyküsü kitaplarını, öne çıkan Asılan Yedisinin Öyküsü sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Asılan Yedisinin Öyküsü yazarlarını, öne çıkan Asılan Yedisinin Öyküsü yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İntihar saatini de belirlemişti. Ancak hemen sonra, fikrini değiştirivermişti. Hep böyle olur. Hemen öncesinde bir şeyler değişir, sonra beklenmedik bir kaza olur...
Kimse ne zaman öleceğini hiç bilemez.
Sayfa 6
...o şimdiden cansız ve ölümsüzse, ölümde canlı, hayatta ölmüş gibiyse?..
Sayfa 51
Yargılama çabuk yapıldı ve gizli tutuldu. Bu acımasız zamanlarda hep olduğu gibi.
Sayfa 9
Yaşam ve ölüm aynı anda hareket ediyorlardı, ve en sonunda yaşam, gülünç ve yavan, önemsiz bir şey olarak kaldı.
Sayfa 82
her sözcük kendi anlamını yitirmişti ve tek anlama geliyordu: Ölüm...
Sayfa 40
Sanki hiçbir şey olmamış, hiçbir şey olamazmış gibi sonuna kadar yaşamak...
Sayfa 72
Ve daha önce, karanlıkken, bir cesede benzememek için nasıl silkinmiştiyse, şimdi parlak, düşmanca soğuk ve korkulu ışıkta içi dehşetle dolmuştu, bir sigara almak ya da zili çalıp birini çağırmak için hareket edemiyordu. Sinirleri iyice gerilmişti. Her bir siniri bükülmüş bir tel gibiydi sanki ve ucunda küçük, deli bir kafa, sonuna kadar açılmış korkulu gözler, kasılarak açılıp kapanan ama hiç ses çıkmayan bir ağız vardı. Nefes alamıyordu....
Sayfa 8
Ölüm henüz orada değildi ama orada artık yaşam da yoktu.
Sayfa 61
Ölüm şu köşede duruyordu ve gitmeyecekti. Gidemezdi, tıpkı itaatkâr bir nöbetçinin amirinin iradesi ve emri olmadan bir yere gidemeyeceği gibi.
Sayfa 3
Korkunç olan ölüm değil, bunu bilmek. Bir insan öleceği günü ve saati bilse, yaşaması kesinlikle olanaksız olurdu.
Sayfa 6