Aşk Hikayesiyle Gelir
Kemal HamamcıoğluAşk Hikayesiyle Gelir Gönderileri
Aşk Hikayesiyle Gelir kitaplarını, Aşk Hikayesiyle Gelir sözleri ve alıntılarını, Aşk Hikayesiyle Gelir yazarlarını, Aşk Hikayesiyle Gelir yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
kelimeler ne kadar az, ne kadar yetersizdi kalbin çöküşünü engellemek için. "keşke onunla aynı dili konuşabilseydim" diye geçirdi kalbinden. "o zaman kelimelere ihtiyacım olmazdı. o zaman mutlu olurduk. o zaman gözümü açtığım ilk gün onun olurdum.
acı, acıtarak mı iyileştirirdi insanı sahiden?
insan kendine küsünce, yarınlarına da küsüyordu. insan hayata küsünce, hayatın o kadar da sürprizli olmadığına inanmayı seçiyordu.
suyun ortasında kaybolmuştu. yönsüzdü.
ileriden koca bir dalga katlanarak onu doğru gelmeye başladı. sol bacağına güçlü bir kramp girdi. dalgadan kaçmaya çalışıyor, bu kaçışının nafile olduğunu biliyordu. hareket etmekten vazgeçti. ölüme hazırdı şimdi. dalga onu yuttuğunda, boğulmadan öldü. boynu vapurun camında kırılan bir martı gibi düştü... ölümünü izlerken, “keşke ona sarılsaydım, sarılmaya cesaret etseydim” diye geçirdi kalbinden.
“keşke ona giderken sarılsaydım."
evden gideceğini bilerek eve dönmek*
korkutmadan onun karanlığına uzanmak istedi.
insanı, insan olmak ağlatırdı en çok. insanı, insafsız olanın vahşeti ağlatırdı en çok.
dilsiz kaldı acı, sustu gözleri gören kalp.
kendini hiçbir yere ait hissetmemişti ömrü boyu. sıradan, ortalama bir hayattı dününden ona kalan. hep bir yerlerden gitmek istemiş, kendinden uzağa hiç gidememişti. hep her şeyden kaçmak istemiş, kovalamaya değecek kimseleri bulamamıştı. hep elindekilerin ona yetmesini istemiş, elindekiler sessiz kalışlarına yetememişti.
insan olmayanı, olduramadığını hayatındaki tek kurtarıcısı sanıyordu. onun kurtarıcısı boşlukta kalmış, boşluk boşluğu doğurmuştu.
aşk hep sarsıyordu kalbi. aşk hep sarsıyordu yalnız atan kalbi.
kırgındı. aşka değil, zamanaydı kırgınlığı. bekleyerek geçen zamana hayat diyordu kimileri. aynı onun dediği ve artık demek istemediği gibi. aşksız hayat yalnızdı dört mevsim. o yalnızdı sıcağın soğuğunda her mevsim.
Kalbi yeşerdi onun adını duyunca.
"Çok güzelmiş adın!" dedi.
Sayfa 298Kitabı okudu
'Başka bir dünyanın rüyasın da görüşürüz'
Sayfa 298Kitabı okudu
"Ellerimi gördüğün için teşekkür ederim."
Sayfa 298Kitabı okudu