Aşk Hikayesiyle Gelir
Kemal HamamcıoğluAşk Hikayesiyle Gelir Gönderileri
Aşk Hikayesiyle Gelir kitaplarını, Aşk Hikayesiyle Gelir sözleri ve alıntılarını, Aşk Hikayesiyle Gelir yazarlarını, Aşk Hikayesiyle Gelir yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“İnsan kendine küsünce, yarınlarına da küsüyordu.”
Bir yerden, birinden kaçıyorsan orada yarım kalmış bir hikaye vardır.
“Kader ne belirsiz bir kelimeydi…”
Sayfa 106Kitabı okudu
“Her yara dikiş tutmaz.”
Sayfa 102Kitabı okudu
“İnsan kendine küsünce, yarınlarına da küsüyordu.”
Sayfa 99Kitabı okudu
“Çok zordu hiçbir şey düşünmemek.”
Sayfa 85Kitabı okudu
“ Gözleri hevesli, kalbi şaşkındı.Aşka hazırlıksız yakalanmıştı.”
Sayfa 74Kitabı okudu
“İnsanın sevdiğini öptükçe öpesi geliyordu…”
Sayfa 39Kitabı okudu
İnsan en çok sandığı şeylerde yanılıyordu...
Sayfa 25Kitabı okudu
Bağlandıklarının bağımlısı olmuştu...
Sayfa 16Kitabı okudu
+1
eğer oradaysan...
eğer gerçekten oradaysan al beni...
yatağımdan ,odamdan, dünümden kopar beni...
götür beni.
o kadar uzağa götür ki, yakını görebileyim...
al gitmeden beni...
uzağa inanmama izin ver...
orada birinin olduğuna inanmaya ihtiyacım var...
sana inanmama izin ver.
sana ihtiyacım var...
bir yerden, birinden kaçıyorsan orada yarım kalmış bir hikaye vardır.
beni bulacağını biliyordum, diyerek kavuşacağımız anın yakın olduğuna inandım hep. beni bulacağına inandım. kurtulacağıma inandım. birinin beni kurtaracağına inandım. inanmak istedim, inanmaya ihtiyacım vardı. sevmeye çok ihtiyacım var. hiç tanımadıklarımı bulmaya ihtiyacım var. bir cevaba ihtiyacım var. elimdekilerin neden bana yetmediğini birinin bana açıklamasına ihtiyacım var. çok yoruldum. yorulmaktan çok yorgunum. anlıyor musun? neden bu mektupları yazmaya başladım bilmiyorum. ilk başlarda biraz hafifleyebilmek içindi. yazdıkça diğerleri gibi iyileşebileceğimi sandım. yazdıkça diğerlerine hiç benzemediğimi, hiç iyileşemeyeceğimi anladım. kelimeler yan yana geldikçe kelimelerim senin oldu. nerede olduğunu bilmediğim biriyle konuşur oldum. olmayan biriyle konuşursa delirirmiş insan! nerde olduğunu bilmediği birini severse kafasını kâğıttan duvarlara vururmuş. her yanım kâğıt kesiği oldu... her yanım yarım.. olmayan birine gönderemediğim mektuplar dolapta biriktikçe yazdıklarım kalbimden taşar oldu. gönderilmemiş mektupları evden çıkarmak zorundayım artık. diğerlerine uyum sağlamak zorundayım, onlara uyum sağlıyormuş gibi görünmek zorundayım. alışmak, alışıyor numarası yapmak, kâğıt kesiklerimi gizlemek zorundayım. bu sana yazdığım son mektup. bu sana son seslenişim. bu kendimle ve seninle son konuşmam. beni tanısan sever miydin? Bilmiyorum. seni tanısam seni sever miydim? bilmiyorum.
belki bir gün başka bir dünyanın rüyasında buluşuruz.
o zamana kadar hoşça kal.
dünya ne kadar çaresiz bir yer, diye geçirdi kalbinden. iyinin gücü, iyiyi kurtarmaya yetmiyor, yetemiyordu.
kötülüğün ulaşmadığı dünyalar varmış. kirlenmemiş, örselenmemiş, kalbi hiç teklememiş topraklar varmış. hayat dedikleri dünyanın dışındaymış. dışarıdaymış hayat.