Aşk gibi aşksızlık da bir haldir; o da kendi gerçeği içinde yaşar. Herkesin kendi yanılsaması ya da gerçeği içinde yaşadığı gibi. Onu hayatın asıl gerçeği sananlar yalnızca bize benzeyen insanlardır ve bu kişilerin toplumda çoğunlukta olması, kendi gerçekliğimizi hayatın tamamı yapmaya yetmez.Hatta bir hayat yapmaya bile yetmez.Hayat, bazen kaybedilmiş şeylerin toplamıdır. Eksiltilmiş, kaybedilmiş, yok edilmiş şeyleri gerçek sanmayanlar için bu sözler bir şey söylemeyebilir.