Bana öyle geliyordu ki bu eğilimim öyle herhangi bir eğilim değildi: Gözlerim bağlıydı sanki, asıl duygum karanlıkta kalıyordu; öte yandan, yüreğim tam ona yönelirken, yenilmez bir güç onu tutuyor, zapt etmek istiyordu sanki ve bu kargaşada, anlaşılmaz fikirlerin art arda sıralandığı bu anaforda, Senneval'i sevmek mi, yoksa ondan sonuna kadar köşe bucak kaçmak mı?