Atatürk Ve Devrim Kuramları
Emre KongarAtatürk Ve Devrim Kuramları Gönderileri
Atatürk Ve Devrim Kuramları kitaplarını, Atatürk Ve Devrim Kuramları sözleri ve alıntılarını, Atatürk Ve Devrim Kuramları yazarlarını, Atatürk Ve Devrim Kuramları yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Menim bamam bi dokto okumazsan sana iğne yapacasş
İlkeleri açısından sert, kişisel açıdan hoşgörülü ve bağışlayıcıydı. Atatürk hakkında anlatılanların vurguladığı bir başka gerçek, ilkelerinden ve özellikle devrimlerinden hiç ödün vermediği, buna karşılık, kişisel bakımdan hoşgörülü ve bağışlayıcı olduğuydu. Şu öykü gerek ilkeler, gerekse kişisel bağışlayıcılığı açısından ilginçtir:
“Florya
Sayfa 171Kitabı okudu
“Zaten Atatürk'ün çiftlikleri denilen şeyler Türk’ündü. Çünkü Atatürk Türk’tü. O, bütün varlığını Türklüğe veren eşsiz bir insandı.”
Sayfa 189Kitabı okudu
“Çelebi Efendi, desene ki, yılanı koynumuzda büyütüyormuşuz.”
Sayfa 180Kitabı okudu
Atatürk son derece cesurdu, ölümden bile korkmazdı.
'Düşman siperlerine bakmak!' Bu, hiç kolay değildi. Düşman, ateşten göz açtırmazdı. 'O', bu göz açtırmayan ateş'e 'gözlerini kırpmadan' bakardı.
'O'nu ben, ilk defa, 'Korku bilmeyen adam' olarak tanıdım.
Sayfa 163Kitabı okudu
Atatürk'ün hiç uyumadan üç gün durabildiğini de, görmüş ve gözlerime inanamamıştım. Cephede değildik, savaş da yoktu. Uykusuzluğu gerektirecek önemli bir olayla da karşı karşıya bulunmuyorduk. Fakat o, bir işe, ama ciddi bir işe başladı mı, onun sonunun geldiğini görmeden asla rahat edemezdi.
Atatürk, çalışmaları sırasında yer ve zaman ögeleriyle ilgili değildi. Nerede ve hangi şartlar altında olursa olsun, yurt çıkarlarını kapsayan bir görev belirdi mi, onu yerine getirmeğe çalışırdı. Gezileri sırasında trende ya da otomobil içinde evrak açtırarak çalıştığı çoktur. En keyifli eğlence anında sofrada bile karşısında görevlilerden birini gördü mü sohbeti, konuşmayı hemen yarıda keser, 'Beni mi istiyorsun?' diye kalkıp giderdi. Ülke işlerini her şeyin üstünde tutardı. Eline aldığı herhangi bir işi de yarım bırakmaz, bitirmeden rahat edemezdi. Bazan hiç durmadan okuduğu, kırk sekiz saat aralıksız çalıştığı da olmuştur. Çankaya Köşkünde eline geçirdiği bir tarih kitabını bitirmek için iki gün, iki gece hiç yatağa girmemiş, şezlongta dinlenmekle yetinmişti. Yalnız kaldığı ya da okuduğu zamanlar masaya pek iltifat etmez, koltuğa bağdaş kurup oturmayı daha çok severdi.
Sayfa 160Kitabı okudu
Reis Paşa
Hıfzı Veldet de Atatürk'ü şöyle anlatıyor:
«Bence Meclisin en iyi konuşan ve olayları en doyurucu biçimde anlatan hatibi Mustafa Kemal Paşa idi. Kesin ifadeli, çok etkili, kararlı, zaman zaman sertlik taşıyan, fakat batmayan, ürkütmeyen bir konuşma tarzı vardı Reis Paşa'nın.
O seyrek, fakat özlü konuşurdu.
Meclise başkanlık ettiği günler, laf meraklısı kimi milletvekillerinin konu dışına çıkmalarına müsaade etmez, görüşmeleri, her zaman, tartışılan konunun doğrultusunda yürütür ve böylece çalışmalardan daha çabuk sonuç alınır, işler daha çabuk yürürdü.»
Sayfa 157Kitabı okudu
Mustafa Kemal Atatürk'ün doğuştan getirdiği ve sonradan kazandığı özelliklerin bir belirtisi olan «eğilmezlik» bir liderlik niteliği olarak vurgulanmaktadır. İşin ilginç yanı Atatürk'ün bu niteliğinin bütün yaşamına egemen oluşudur. Örneğin, İttihat Terakki ile hem liderlik, hem de ordunun politikada yeri konusunda çatıştığı sıralarda
Sayfa 154Kitabı okudu
Görüldüğü gibi zeka gibi doğal yeteneklerle, ilgi ve çalışkanlık gibi sonradan kazanılan özelliklerin birlikte geliştirdiği karizma Mustafa Kemal'i henüz okul çağındayken yakalamıştır. Şimdi, üretilen karizmasına, mahalleden iki katkıyı görelim. Çocukluk arkadaşı ve Ankara eski belediye başkanlarından Asaf İlbay anlatıyor:
“Evimizin bahçesi büyüktü. Sık sık mahalle arkadaşları toplanır ve o zamanlar Selanik'te pek moda olan 'Mançık' oyununu oynardık. Bu bir nevi birdirbir' oyunu idi. Bir kişi eğiliyor ve diğerleri sıra ile üzerinden atlıyorlar. Oyuna iştirak etmezdi ama seyrine de bayılırdı. Hele içimizde düşenler filan olursa, keyfine payan olmazdı. Bir gün kararlaştırdık. Yaka paça zorla oyuna iştirak ettirdik. Sıra ile hepimizin üzerinden atladı ve sıra kendisine gelince, eğilmeden dimdik durdu ve Haydi, atlayın!' dedi. Biz başını yere doğru eğmesi için ısrar ettikçe, O Ben eğilmem! Böyle atlarsanız atlayın' diyordu”
Aynı olay, yine İlbay'ın ağzından tekrarlandığında «Onu eğilmeye razı edemediğimizi gayet iyi hatırlıyorum. Ömrünün sonuna kadar da eğilmedi.» eklemeleri yapılmıştır.
Bir liderin karizması, toplumsal işlevi ile birlikte, ona yakıştırılan insanüstü ya da doğaüstü özelliklerde kişisel olarak da belirlenir. Burada önemli olan nokta, herkesin lidere yakıştırdığı bu insanüstü ya da doğaüstü niteliklerin varlığına liderin kendisinin inanmamasıdır. Çünkü, kendinde insanüstü ya da doğaüstü nitelikler vehmeden bir kişinin, liderliğin önde gelen niteliklerinden biri olan gerçekçiliğini koruyabilmesi olanaksızdır. Şimdi Mustafa Kemal Atatürk'ün karizmasına kişisel açıdan bakalım.
Önce, Mustafa Kemal Atatürk'ün gerek doğal yetenekler, gerekse kendini bilinçli olarak hazırladığı sıralarda kazandığı özellikler açısından gerçekten bir insanın sahip olabileceği en üstün ve en seçkin niteliklere sahip olduğunu belirtmeliyiz. Burada, doğanın kendine verdikleri ile, kendi kendini hazırlarken edindikleri, tümüyle birbirini pekiştirmektedir.
İşte gerçekten seçkin niteliklere sahip bir kişi olan Mustafa Kemal Atatürk, kazandığı zaferler ve başardığı işlerle de desteklenince, kolayca adeta mitolojik bir kişiliğe büründü. Gerek yaşarken, gerek yaşamından sonra, onun hakkında anlatılanlar, kişiliğinin bütünüyle «karizmatik» bir özellik kazandığının kanıtıdır.
Sayfa 152Kitabı okudu
Fransız Devrimi ile, bütün dünyaya yayılan ve yeni gelişen kapitalist sınıfın siyasal bakımdan da işlevsel olmasını sağlayan, «kardeşlik», «eşitlik», «adalet», «dayanışma» gibi kavramlar, Osmanlı siyasal yapısı içinde yeterli yansıma bulamıyordu. Oysa aynı kavramlar, asker bürokrasi ve sivil aydınlar arasında oldukça geniş bir biçimde taraftar
Sayfa 151Kitabı okudu