1927 Nizamnamesi, milleti tanımlarken de, dinsel bağlara karşı tavır alıyordu. 5. Madde, vatandaşlar arasında en kuvvetli bağın dilbirliği, duygu birliği, fikir birliği olduğunu vurguluyor ve din birliğine değinmiyordu. Türk dilini ve kültürünü hakkıyla yayma görevi de, ümmetten millete geçiş sürecini tamamlamadaki kararlılığı yansıtıyordu.