Ateizmin Gerekliliği
Percy Bysshe ShelleyAteizmin Gerekliliği Sözleri ve Alıntıları
Ateizmin Gerekliliği sözleri ve alıntılarını, Ateizmin Gerekliliği kitap alıntılarını, Ateizmin Gerekliliği en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan yapımı bir tanrı, kendini insanlara tanıtmak için elbette yine insanlara ihtiyaç duyacaktır.
Bir yaratıcıyı varsaymadan önce bir eserin olduğunu kanıtlamak gerekir. Bir sebep-sonuç ilişkisine dair tek fikrimiz, olayların sürekli rastlantısallığına ve birinin diğerine dönüşmesine dayanır. Birbirinin tamamen zıddı olan iki önermeyle karşılaşıldığında, zihin, aralarındaki en akla yatkın olana inanır. Evrenin daima var olduğunu varsaymak, evrenin ötesinde, onu yaratma kabiliyetine sahip bir varlığı hayal etmekten daha kolaydır. Zihin zaten birinin ağırlığı altında ezilirken, yükün dayanılmazlığını arttırmak durumu daha da kötüleştirmez mi?
Eğer tanrı tanınmak, övülmek, şükran görmek istiyorsa kendisini neden sevgisini ve tapınmasını arzu ettiği akıllı varlıklara en güzel haliyle göstermiyor?
"Tapın ve inanın, anlayamadığınız tanrılara. Bizim engin bilgeliğimize güvenin, çünkü biz kutsala dair sizden daha çok şey biliriz." Peki neden sizi takip edeyim? Çünkü tanrı böyle buyurdu, çünkü olur da direnecek olursan senin cezanı verecek. O halde sorgulanması gereken tanrının kendisi değil mi?
Eğer mutlak iyiyse ondan neden korkalım? Eğer mutlak bilgeyse neden geleceğimiz için kaygılanalım? Eğer her şeye vakıfsa neden ona ihtiyaçlarımızı belirtelim ve dualarımızla bıktıralım? Eğer her yerdeyse neden adına tapınaklar dikelim? Eğer adilse neden zayıflıklarıyla yarattığı mahlukatı cezalandıracağından korkalım? Eğer bağışlayıcıysa ne diye bu zayıflıkları yenmeye çalışalım? Eğer her şeye muktedirse ona nasıl hakaret edelim, nasıl direnelim? Eğer mantıklıysa körlere veya mantıksız olma özgürlüğü bahşettiği kullarına neden kızsın? Eğer değişmez ise ne hakla hükmünü değiştirebiliyormuş gibi yapalım? Eğer aklımız ermeyecekse neden anlamaya uğraşalım?
EĞER SÖZÜNÜ SÖYLEDİYSE EVREN NEDEN İKNA OLMUŞ DEĞİL? Eğer Tanrıyı bilmek en önemli şeyse neden en bariz ve net bilgi bu değil?
Doğarız ama doğduğumuzu hatırlamayız, çocukluğumuzu ise bölük pörçük hatırlarız. Yaşamımızı sürdürürken yaşama yabancılaşırız. Sözcüklerin varoluşumuzun gizemine nüfuz edebileceğini sanmak amma büyük kibir! Kendimizi ne kadar az tanıdığımızı göstermeye pekala yeterler; bu da az şey değildir. Çünkü biz neyiz ki? Nereden geliyoruz? Nereye gidiyoruz? Varoluşumuzun başı doğum, sonu ise ölüm müdür?
Tanrı yoktur.
Eğer doğayı bilmemek tanrıları doğurduysa, öğrenmek de onları öldürecektir.
çoğunluğunu cahillerin oluşturduğu insan ırkı, yalnızca en alışılagelmemiş, çarpıcı etkileri değil, aslında inceleyen ve okuyan her kesin anlayabileceği kadar basit sebepler sonucunda meydana gelen en basit olayları bile bir kutsala atfeder.
Ateizmin gereksizliğini yazmak şart oldu
Lord Bacon, ateizmin insanı mantığa, felsefeye, doğal ahlaka, yasalara, itibara ve erdemli yaşamak için ihtiyacı olan her şeye götürdüğünü söyler; ancak batıl inanç tüm bunları yıkar ve yerlerine insanların akıllarını boyunduruğuna alan bir tiran gibi yükselir. Dolayısıyla ateizm hiçbir zaman devlet için tehlike teşkil etmez, aksine insanın görüşünü berraklaştırır, zira gözü mevcut hayatın ötesinde başka bir şeyi görmemektedir. - (Bacon'ın Ahlak Üzerine Denemeleri)
Yaşamın esasının farklı formlara dağılmış bir halde var olabileceğini söylemek, doğruluğu veya yanlışlığı kanıtlanamayacak bir iddiadır ve doğruysa insanlığın umut ve korkularını alakadar eden haliyle ölümden sonra hayat ihtimalini ortadan kaldırmaktadır.
Eğer doğayı bilmemek tanrıları doğurduysa, öğrenmek de onları öldürecektir.
Mantığımız, yalnızca mucizelere tanık olduklarını iddia etmekle kalmayıp tanrının mantıksız olduğunu da öne sürenlerin ifadelerini kabul etmez; zira tanrı ona inanmamızı buyurmuş, inancı en yüce armağanlarla ödüllendireceğini, inançsızlığı ise sonsuz ıstırapla cezalandıracağını söylemiştir. Oysaki yalnızca istençli eylemleri kontrol edebiliriz; inanç ise istençsiz bir eylemdir. Zihin ya pasiftir ya da sırf istemsizce aktiftir.
İnsan büyük tutkuları olan bir varlıktır, "hem önceye hem sonraya bakar," “düşünceleri tüm ebediyeti dolaşır," faniliğine ve çürümeye isyan eder. Yok olduğunu hayal edemez; hem gelecekte hem geçmişte yaşar; o anda neyse o değil, olageldiği ve olacağı şeydir. Gerçek ve nihai durağı neresi olursa olsun, içinde hiçlikle ve yoklukla husumet içinde olan bir ruh vardır. Tüm yaşamın ve varoluşun özelliği budur.
Ne var ki anlamadığı şeye önem atfetmek cahilin doğasında vardır.
İnsan, tanrının adını sadece doğal ve bilinen sebeplerin oynadığı oyunu anlamamaya başladığında kullanır.