Doğarız ama doğduğumuzu hatırlamayız, çocukluğumuzu ise bölük pörçük hatırlarız. Yaşamımızı sürdürürken yaşama yabancılaşırız. Sözcüklerin varoluşumuzun gizemine nüfuz edebileceğini sanmak amma büyük kibir! Kendimizi ne kadar az tanıdığımızı göstermeye pekala yeterler; bu da az şey değildir. Çünkü biz neyiz ki? Nereden geliyoruz? Nereye gidiyoruz? Varoluşumuzun başı doğum, sonu ise ölüm müdür? Doğum ve ölüm nedir?
Sayfa 17