Avusturya'dan Ölüm Beşlemesi
Arthur SchnitzlerEn Beğenilen Avusturya'dan Ölüm Beşlemesi Sözleri ve Alıntıları
En Beğenilen Avusturya'dan Ölüm Beşlemesi sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Avusturya'dan Ölüm Beşlemesi kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan, sarhoş olmadan da dünya ona güvensiz görünebilir.
Sayfa 60 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Onu ne kadar da seviyordu, kaybedeceği gün yaklaştıkça onu giderek daha yürekten nasıl da seviyordu.
Sayfa 113 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Bütün insanlara imreniyordu, hepsi de ondan daha mutluydu.
Sayfa 137 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Dünya her yerde ona karşı bir araya geliyordu. Bu komploya karşı ne tek sihirli söz etkili olabiliyordu ne de iyilik.
Sayfa 58 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Keşke içini bu kadar mükemmel biçimde okuyamasaydım.
Sayfa 136 - AyrıntıKitabı okudu
"Biliyor musun, ben kendisinde mucizeler yaratılan o insanlardan biri değilim."
Sayfa 89
Şöyle bir düşün, senin yanında yürüyen ve ağzından yüksek sesli sözler döküldüğünü işittiğin ben, bir sene içerisinde toprakta yatacağım, buz gibi. Belki de çoktan çürümüş.
Sayfa 83 - ayrıntıKitabı okudu
İnsan ölüm döşeğindeyse onun artık vatanı kalmamıştır. Yaşayabilmek. İşte vatan budur.
Sayfa 152 - ayrıntıKitabı okudu
Sevgili Küçüğüm, yalnız kaldığında bu söylediklerimi anlayacaksın.
Sayfa 99Kitabı okudu
AŞK : ÇARESİZ ÖLÜM
Onu şimdi gördüğü durumda dile getirilemeyen bir elemle, Felix'e dair onu yiyip bitiren bir korkuyla dolmuş hissediyordu. Orada öldüğünü gördüğü kişi yeniden sevdiceğiydi. Bunun aslında ne anlama geldiğini birden yine kavradı.
Bu önüne geçilemez ve korkunç şeyle ilgili tüm keder üzerine üzerine geliyordu ve her şeyi yeniden anlıyordu, onunla birlikte ölüme yürümek istemiş olduğunu ve her şeyin telafisizce geride kalacağı o ânın çok yaklaşmış olduğunu...
Kalbine çöreklenmiş katı bir soğukluk, tüm gün ve gecelerin beyhudeliği onun için boğuk bir kavranamazlıkla iç içe geçmişti.
Ve şimdi, şimdi aslında durum hâlâ iyiydi. O hâlâ hayattaydı, nefes alıp veriyordu, belki de rüya görüyordu.
Fakat sonra hareketsizce orada yatacaktı, bir ölü olarak, onu gömeceklerdi ve toprağın altında, günlerin tekdüze geçeceği sessiz bir mezarlıkta çürürken derin derin dinlenecekti.
Marie ise yaşayacaktı, Felix'in yattığı sükût dolu mezarı aklının bir kenarında tutarken dışarıda insanların arasında olacaktı. O, Marie'nin sevmiş olduğu Felix!
Gözyaşları durmaksızın akıyordu...
Sayfa 171 - Ayrıntı, Arthur Schnitzler , ÖlmekKitabı okudu
Bilinmeyen ilişkilere kararlı bir şekilde müdahele etmek her zaman tehlikelidir.
Sayfa 20 - ayrıntıKitabı okudu