Aydınlık
Henri BarbusseEn Eski Aydınlık Gönderileri
En Eski Aydınlık kitaplarını, en eski Aydınlık sözleri ve alıntılarını, en eski Aydınlık yazarlarını, en eski Aydınlık yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gene her akşamki telaşlı çabukluk var yürüyüşümüzde. Yaklaşan
gecenin mürekkep mavisine boyadığı tabiatın ortasında, o
koskocaman ve korkunç bir bunalım geçiriyormuşçasına çarpık
duran ağacın bulunduğu yerde birdenbire yokuş aşağı yürümeye
başlıyoruz, sanki boşluğa yuvarlanıyor ayaklarımız. İşte o noktadan
karşıya bakınca Viviers'nin bir yanıp bir sönen, hiç durmadan
göz kırpan ışıklarını farkediyoruz. Gün boyunca uzayıp
giden yorgunluklarının tutsağı insan sürüsü, bu artık gökyüzünde
değil, toprağın yüzünde göz kırpan ışıklara yürüyor şimdi;
karanlık çökünce bütün yorgunluklar gibi bütün umutlar da birbirine
benziyor nedense: hepimiz birbirimize benziyoruz. Ötekiler
gibi ben de kendi ışığıma doğru koşuyorum.
Haftanın bütün günleri birbirinden farksız, hepsi birbirine benziyor.
Sayfa 5Kitabı okudu
Elbette çok şey bekliyorum hayattan, büyük umutlarım var: herkes gibi ben de umut ediyorum. Umut ettiğim şeyi kesinlikle bilmiyorum aslında, ne olursa olsun çok büyük, umulmadık değişiklikler istiyorum hayatımda. Ocağın, çeşmenin, kahverengi dolabın yeri hiç değişmemeli, o her akşam alıştığım ve beni hiç yalnız bırakmayan sessizlik dolu saatler, kafamı dinlediğim anlar hiç bozulmamalı.
Sayfa 20Kitabı okudu
Hep böyleyim nedense, sonrasını hiç hesaplamadan önüme çıkan ilk kadınla büyük aşk havalarına giriyorum hemen, ama sonra çok bayağı ve tatsız buluyorum bu hikâyeyi.
Sayfa 23Kitabı okudu
Eskiden yaşanmış ne varsa gelecekte hepsini tekrar yaşayacağız.
Sayfa 48Kitabı okudu
Büyük olayları göğüsleyecek çapta yaratılmamışız ki!
Sayfa 50Kitabı okudu
İnsanlar... Sonsuz bir vahşetle yaşıyor ve hep zenginliğin, başarının peşinde koşuyorlar.
Sayfa 60Kitabı okudu
Katı yürekliler nasıl yaşar, bilmiyorum; hiçbir şey bilmiyorum aslında; coşkunluğun ve çilekeşliğin ta kendisiyim ben; bana gülümseyen güzelliğine baktıkça gözlerim doluyor, yanaklarıma süzülen yaşlardan başka şey göremiyorum.
Sayfa 70Kitabı okudu
Konuşmasını öğrenemeyecek kadar çok seviyorduk birbirimizi.
Sayfa 74Kitabı okudu
Biraz uzak görüşlü ve geniş fikirli olmak gerek. Hoşgörü gerek!
Sayfa 80Kitabı okudu
Birlikte yaşasalar bile gerçekte birbirinden çok ayrı bütün insanlar, hepsi birbirinden farklı, hepsi bambaşka!
Sayfa 81Kitabı okudu
Ne tuhaf, insan sadece inanmak istediği şeye inanıyor.
Sayfa 97Kitabı okudu
Bir çeşit tembellik, miskinlik gelip çöreklendi omuzlarıma ve ben nedense, buna karşı savaşmak için inandırıcı nedenler bulamıyorum. Bazan ellerimi bile yıkamadan oturuyorum sofraya. Günler, aylar geçtikçe her şeye boşveriyor, kendime bakmıyorum, dişçiye gitmiyorum meselâ; sessizce çürümeye terkediyorum dişlerimi.
Sayfa 102Kitabı okudu
Başkalarından belirsiz farklarla ayrılıyoruz, ama en yakınımızdakilerden çabuk kopuyor, alabildiğine uzaklaştırıyoruz kendimizi.
Sayfa 105Kitabı okudu
Koca bir nehirde kaybolan ufacık bir su damlası gibiyim.
Sayfa 139Kitabı okudu