Aynı Rüyanın İçinde
Ahmet Hamdi TanpınarAynı Rüyanın İçinde Gönderileri
Aynı Rüyanın İçinde kitaplarını, Aynı Rüyanın İçinde sözleri ve alıntılarını, Aynı Rüyanın İçinde yazarlarını, Aynı Rüyanın İçinde yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bereket versin sokak vardı. Çocuğun tek yardımcısı sokaktır. Her yerde ve her nesil için çocuğu hayata sokak ayarlar.
Her büyük şehir nesilden nesile değişir. Fakat İstanbul başka türlü değişti. Her nesilden bir Parisli, bir Londralı, doğduğu, yaşadığı şehrin otuz kırk yıl önceki halini, yadırgadığı bir yığın yeni adet, eğlence tarzı, mimari üslubu yüzünden hüzün duyarak hatırlar.
Eski İstanbul da mimarinin saltanatına rekabet eden başka güzellik varsa, o da ağaçlardı.
Onlar İstanbul’u iyi bir elmas yontucusunun eline geçmiş bir mücevher gibi işlediler. Niçin övünmeyelim? Dışından ve içinden camilerimiz kadar güzel mimari eseri azdır.
İstanbul her süsün, her kumaşın kendine yaraştığı, ayrı ayrı hususiyetlerini açtığı o cömert yaratılışlı güzellere benzer.
İstanbul her süsün, her kumaşın kendisine yaraştığı, ayrı ayrı hususiyetlerini açtığı o cömert yaratılışlı güzellere benzer.
Hasret sade geçmiş zamana ait olan ve bugünkü hayatımızla, mantığımızda zaruri olarak çatışan bir duygu değildir.
İstanbul’un ya da “İstanbul” denilen bir rüyanın içinde Tanpınar, Yahya Kemal’in “Hayal Şehri’ni, Ara Güler’le birlikte bir “Rüya Şehri’ne dönüştürmüşlerdi.
Bir rüya simgesi kendini, bilincin her anında yeniden üretilebilen bir malzeme olarak daima bizimledir. Herhangi bir bellek içeriği gibi aktarıldıkları, anlatıldıkları yer ve zamana göre yeniden yorumlanabilir.
Sanatta ‘büyüklük’ün kriteri de bırakılan malzemenin (görülen rüyanın) kendini daima yeniden üreterek (yeniden anlatılarak, izlettirerek) çağları aşan bir söyleme dönüşebilme olanağı sağlamasıdır.
En büyük meselemiz budur; mazi ile nerede ve nasıl bağlanacağız, hepimiz bir şuur ve benlik buhranının çocuklarıyız, hepimiz Hamlet’ten daha keskin bir “olmak veya olmamak” davası içinde yaşıyoruz. Onu benimsedikçe hayatımıza ve eserimize daha yakından sahip olacağız. Belki de sadece aramak ve bütün kapıları çalmak kafidir.
Beş ŞehirKitabı okudu
248 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Kentin hafızası toplumun kolektif bir fotoğrafını çeker. Şiir de en az fotoğraf kadar şehri ve şehirlileri dizelere hapseder, burada ölümsüzleştirir. İstanbul’un önemli dilsel ve görsel temsilcilerinden 
Ahmet Hamdi Tanpınar ve 
Ara Güler’in buluştuğu “Aynı Rüyanın İçinde” kitabı mekânın
Kurşundan bir kapı gibi eşyayı reddeder. O zaman her şey biçare, manasız bir atıktır. Odanızın duvarları, kendi elleriniz, her şey size yabancı ve sizden kopmuş ve size silah gibi çevrilmiştir. Kül rengi bir gök altında, kül renkli bir yığın eşyayı saymanın, cılız çimenlerin, kuru dalların arasında, ölmüş bir Velasquez prensesinin elbiseleri gibi ıslak ve kül rengi bir ipek yığınını kucaklamanın, onların rutubetini ellerinizde ve yüzünüzde hissetmenin hüznü... Can sıkıntısının acaip, gıcırtılı bir keman yayı gibi içinizde çalışmaya başladığı kış günlerinde, eğer şehir ve iş sizi bir tarafınızdan yakalayıp kendisine çekmezse bir mahzen rutubeti ve küfü içinde boğulabilirsiniz. Sanki Ofhelia'nın cesedi çirkin bir şey olmuştur ve çok yakın bir yerde, yahut her yerde birden çürümektedir.
“Güzelin en büyük hususiyeti her an yeni gibi görünmesinde, her an bizi kendisine ve kendisinde uyanmaya zorlamasındadır.”
Sayfa 28 - Dergah YayınlarıKitabı okudu