Ayraç - Sayı 089 Gönderileri
Ayraç - Sayı 089 kitaplarını, Ayraç - Sayı 089 sözleri ve alıntılarını, Ayraç - Sayı 089 yazarlarını, Ayraç - Sayı 089 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Zenginlik her kapıyı açıyordu ve yoksulluk ise güç bela açtığın kapıların yüzüne çarpılmasına sebep oluyordu.
Sayfa 57Kitabı okudu
Sen pırıl pırıl bir ışıksın ama karanlık sanıyorlar seni. Matem elçisi değilsin sen, solgun yüreklerin dermanısın.
Sayfa 24Kitabı okudu
Arkadaşlık nihayetinde hem imkan hem imkansızlık bazen de zorunluluktur. Bu imkânı, imkansızlığı ve zorunluluğu icat eden şey; benliğimiz, hikayemiz ve beklentilerimizdir.
Sayfa 14Kitabı okudu
İnsanın dünya ile ilişkisi, kendisiyle kurduğu ilişkiden beslenir.
Sayfa 14Kitabı okudu
"Kimleri okursun?" sorusu "dünyaya ve hayata nereden bakıyorsun?" da demektir bir yerde.
Sayfa 5Kitabı okudu
Birisine sevdiği yazarları sormamızdaki temel neden onun dünyaya baktığı noktayı anlamak isteği değil midir? “Kimleri okursun?" sorusu "dünyaya ve hayata nereden bakıyorsun?” da demektir bir yerde.
Sayfa 5Kitabı okudu
İnsanın dünya ile ilişkisi, kendisiyle kurduğu ilişkiden beslenir. Öyleyse karşımızda şöyle bir zorunluluk belirir: Öteki ile arkadaş olmadan önce kendimizle arkadaş olmalıyız.
Mutluluk gibi mutsuzluk da insani bir ihtimaldir. Hem de güçlü bir ihtimal. Mutsuz, depresif bir benlik, tüm enerjisini kendi iç nesnelerine yatırmıştır. Yaşama tekrar geri dönmesi, çoğu zaman bir dış nesnenin kendisini harekete geçirmesine bağlıdır.
Arkadaşlık, insanın mutluluk arayışının bir görüngüsüdür. İster kabul edelim, ister etmeyelim: Bir eksik vardır hep. Kendimizle yetinemeyiz hiçbir zaman. "Arkadaşsız kalan bir ruh yoksul düşer, yalnızlığın ümitsizligine batar." diyen Schmid'e katılmamak elde değildir. Varoluşumuzun, bütün bu yaşadıklarımızın bir anlamı olsun isteriz ve başka biriyle, daha ziyade duygu alanına ait, bu anlamı (yani ilişkiyi) aramaya koyuluruz. Yalnızken bu anlamı bulmak güçtür. Çünkü anlam, bizzat ilişkinin kendisidir. İlişkinin yıkımı, anlamın bazen de varoluşun yıkımı/inkarı demektir.
Dost ile arkadaş ayrımını yapmaya başladığımız andan itibaren bir şeylerin yolunda gitmediğini fark etmez miyiz aslında? Biri nedense daha yakındır bize. Diğeri ile ne yapsak yakınlaşamayız. 'Elektrik' denen şey, o her neyse, ya tutar ya tutmaz ya da çarpar. İşte ilişkinin kökensel çetinliği burada kendini gösterir de biz bunu görme konusunda pek istekli olmayız.