Aziyade
Pierre LotiAziyade Gönderileri
Aziyade kitaplarını, Aziyade sözleri ve alıntılarını, Aziyade yazarlarını, Aziyade yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir bahar daha! Badem ağaçları çiçekleniyor ve ben, beni biraz daha geceye sürükleyen her mevsimin, çukura yaklaştıran her senenin geçtiğini dehşetle görüyorum... Nereye gidiyorum Allah'ım? Bundan sonra ne var? Gam kadehinden son yudumu içmek lazım gelince yanımda kim bulunacak?
Sayfa 137 - Kapı
Bugün her şey öyle çetrefil bir hal aldı ki, insan apışıp kalıyor; insanların onda dokuzu artık hiçbir şeyi zerre kadar anlamıyor.
Sayfa 97 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Kendine rastlamak
İnsanın başkalarında en çok sevdiği yine kendisidir.
Sayfa 95 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Son mu bu Tanrım, yoksa başlangıç mı?
Sayfa 92 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Dostlar köpeğe benzer; onlarla ilişkin her zaman kötü biter, insanın hiç dostu olmaması daha iyidir.
Sayfa 30 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
" Pusulayı şaşırmış, kararsızlık içindeki bütün kalpler gibi senin zavallı kalbin de çelişkilerle dolu. "
Oynaşları haline gülecekler, başka ne beklenir ki onlardan, işte o zaman bir başına, ümitsizlik içinde ölüp gidecek.
Ne bir şeye gönlüm var ne gönlümde biri.
... Sana kalbimi açmak gitgide güçleşiyor, çünkü bakış açılarımız her gün birbirinden uzaklaşıyor.
Ne inandığım biri ne inandığım bir şey var, hiç kimseyi, hiçbir şeyi sevmiyorum, ne inancım ne de umudum var.
Bu noktaya gelinceye kadar yirmi yedi yıl harcadım, eğer insanlar arasında ortalamadan daha aşağı düştüysem daha yukarıdan başladığım içindir.
Bu tür mektuplar zarfa konulmadan önce bir daha okunmaz, çünkü o zaman bunlar hiç gönderilmez.
Sayfa 14Kitabı okudu
"Bütün çabam boşuna Plumkett, mutlu değilim. Hiçbir şey beni avutmuyor. Kalbim yorgunluk ve acı dolu."
Sayfa 67
"Ayaklarımın altından toprağın kaydığını hissediyorum, etrafımda boşluk oluşuyor ve derin bir acı duyuyorum."
"İnsan değer verdiği insanın geçmiş zamanına dönmek ister. Onun çocukluk yüzünü, bütün yaşlarındaki yüzünü görmek ister. İnsan onu küçükken sevmiş olmayı, hiç kimsenin dokunmasına, sahip olmasına, sevmesine, görmesine fırsat vermeden kendi kollarında büyümüş olduğunu görmek ister. İnsan, onun geçmişine karşı, başkalarıyla olan ilişkilerine karşı kıskançlık duyuyor. Kalbinin en küçük hislerini ve sizden önce başkaları için ağzından çıkmış en küçük kelimeleri bile kıskanıyor. Zaman yeterli değil; bütün geçmiş, hatta bütün gelecek de gerekli..."
Nehir RomanKitabı okudu