Osmanlı kaynaklarında Geyikli Baba hakkında anlatılanlar, onun bütün öteki Türkmen şeyhleri gibi mektup bir sûfi olduğunu gösteriyor. kendisine bağlı olup aynı zaviyede yaşayan dervişleri olmasına rağmen o münzevi bir hayat sürmeyi tercih ediyordu. Yukarıda zikredilen arşiv belgesindeki, Geyikli Baba'nın şarap içtiğine dair açık kayıt, onun heterodoks bir derviş olduğunu, dolayısıyla meşrebini çok açık bir şekilde gösteriyor.