Çok üzgünüm ama yazarın performansını bu romanda oldukça düşmüş buldum. Bence, yazarın önceki romanlarını kriter alarak, bu romanı vasata yakındı ne yazık ki. Kurgu, genişletilemeyecek bir olaya dayandırılmış ya da bu yönde bir çaba hiç harcanmamış, yan konular eklenmemiş ve bu nedenle de kadın ve erkek kahramanın fiziksel çekimine odaklı bir çekiştirilmeyle uzatılmaya çalışılmıştı. Evet, Hunter'ın romanlarını sıkılmadan her şartta okursunuz ve bununla ilgili bir sorun bu romanda da yoktu. Ama en son sayfayı kapattıktan sonraki bir müddet aklınızda kahramanlar, yaşadıkları ya da onların hikayesinin etkisi hissediliyor muydu? Hayır! Hatta son bölüm bile şahsen içimi daralttı.
Kısacası; Alison ve Tristan bende bir nebze olsun iz bırakmadan çekiiipp gitttiler.
