Wick Tate bu cümleyi hayatında hiç bu kadar sık duymamıştı. Üstelik onca sırrı varken kime gerçekten güvenebilirdi ki?
Karanlık bir sırrı olan yeni hacker erkek arkadaşı Milo’ya mı? Her zaman Wick’in iyiliğini isteyen ama onun karmakarışık hayatından da uzak durmaya çalışan eski erkek arkadaşı Griff’e mi? Onu koruyacaklarını söyleyerek ona bir gelecek vaat eden Ayna şirketine mi?
Bir de ailesi var tabii. En kolayı insanın ailesine güvenmesidir, değil mi? Tabii Wick değilseniz. Aile kavramının sizin için pek çok farklı anlamı yoksa ve babanız, hapiste fazla durmayacak azılı bir suçlu değilse.
Wick kendine tutunmaya alışmıştır… yalnızca kendine. Ama korkularıyla yüzleşmeden önce, başkalarına güvenmenin ne demek olduğunu öğrenmek zorunda kalacaktır.
“Hızı hiç düşmeyen bir macera.”
-Jay Asher, The New York Times çoksatan yazarı-
“Beni Bul serisinin her sayfası gerilim yüklü son kitabı, okurları soluksuz bırakacak.”
-Booklist-
Tek düşünebildiğim şuydu: Herkes öldü. Joe… Michael… Carson… Geçmişimle tüm bağlarım koptu. Hayatımın geri kalanıyla aramda duran tek şey Ayna’ydı artık. Bunun çaresine bakmam gerekiyordu ama nasıl? Beni bekliyorlardı. Geldiğimi göreceklerdi ve ben harekete geçmezsem, onlar geçecekti.
Biri mahvolacaktı ve Ayna’nın kaynakları göz önünde bulundurulunca, bunun ben olacağımı söylemek epey isabetli bir tahmindi.
“Bittim ben,” diye fısıldadım yüksek sesle düşünmeye çalışarak. Faydası da oldu. Birazcık. “Peki, ne yapacağım? Bir plan yapmalıyım… bir plan…”
Planım yoktu.
“İlk iki kitabın fanatiklerinin aklını başından alacak.”
-Kirkus Reviews-
“Romily Bernard, gençlik romanlarına olağanüstü, yepyeni bir ses getirdi.”
-Sophie Jordan, The New York Times çoksatan yazarı -
