Gönül Yakınlıkları Johann Wolfgang Von Goethe
Walter Benjamin'in metni ise bu eseri Goethe'nin sanat teorisiyle bütünleşik bir şekilde yeniden düşünme imkânı sağlar. Ona göre Gönül Yakınlıkları'nda edebiyatın iki farklı yüzü net olarak ortaya çıkar: maddi içerik ve hakikat içeriği.
Goethe'nin bu eserinde edebi ve fikri tadları duyumsarken sorulması gereken belki şu soru: Benjamin'in mite karşı kolektif hayal gücünden beslenen bir kültürel belleği karşımıza çıkarması, geçmişle devrimci bir kopuş yaşamak için gerçekten gerekli olan mıdır?
-Bora Erdağı-
(Arka Kapak)
1807 yılında yazılan eser, dostluk ve özellikle aşk üzerine kaleme alınmış...
Eduard eşi Charlotte'den dostu olan Yüzbaşı'nın onlara kalmaya gelmesi konusunda ikna etmiş, karşılığında ise Charlotte'nin genç yiyeni Ottilie'nin de kendilerinde kalmasını kabul etmişti. Malikane ve arazi üzerinde araştırmalar yapan bu dört arkadaş birbirleri ile sürekli iletişim halinde olup fikir birliği ile yaşadıkları ortamı daha da yaşanır hale getirmek için çaba sarf ediyorlardı...
Ottilie, genç ve güzel olmasının yanı sıra erken kayıpları yüzünden teyzesinin ona açtığı yuvaya değer veriyor, Charlotte'nin her dediğini sorgusuz yerine getirmeye çalışıyordu...Ta ki Eduard'ın ona olan duygularının kendi yüreğinde karşılık bulduğunu anlayıncaya kadar...
Kitabın bu bölümünden sonra evlilik ve aşk arasında yaşananlar, yapılan fedakarlıklar, üzüntüler, kayıplar, boşanmanın o dönemde ki zorlukları, aşkın insan üzerindeki etkileri, olumsuzluklarını konu ediyor. Çıkmaza giren ve bir arada yaşayan bu dört insanın nelerden kimler için vazgeçtikleri, yollarını yeniden çizmeleri gerektiğini ama en önemlisi aşk mı minnettarlık duygusunun mu ağır geleceğinin seçiminin kişiler üzerindeki etkilerini psikolojik çelişkiler ile anlatıyor...
Yazar, bu eserinde kendi hayatında yaşadığı olaylardan esinlenmiş gibi görünüyor. Düşes Charlotte ve Ottilie yaşadığı dönemde hayatına giren kadınlardan sadece ikisi. Eserde Charlotte fedakar, bilgili bir karakter olarak verilmiş, Ottilie ise genç, güzel ve insanın içine işleyen masumluğu ile tasvir edilmiş...
Okurken sıkılmayacağınız bu klasik eser; Charlotte'nin ve Ottilie'nin fedakarlıklarının hayatlarına nasıl yön verdiğini ve kazananın ve kaybedenin eşit olduğu konusunda çelişkiye düşmenizi sağlayacak...
Goethe'nin okuduğum ilk kitabı ve genel olarak üslubunu beğendim. Konuya dahil edebilecek akıcılıkla anlatmış. Ara ara felsefik olarak adlandırdığım hayati bakış açıları bilgilendirici ve çok iyiydi. Genel olarak okunması gereken kitaplar arasında :))
İnsan bir tek kişiyi gerçekten, bütün kalbiyle sevmeli. İşte o zaman herkes gözüne sevimli, hoş görünür. Saygı ve yüceltme duyguları da tıpkı böyledir. Bu duyguları bir kişiye duyan insan dünyada övülmeye değer olan şeyi bulmuş demektir...
[ Goethe - Gönül Bağları ]
Kitaptan 21 Alıntı
"Gözyaşları insanın içindeki iyiliğin işaretidir."
Gönül Yakınlıkları, Johann Wolfgang Von Goethe (Sayfa 131 - Antik Yayınları)
"Yalnızca bir insanı tam olarak sev, diğer hepsi de sana sevilebilir görüneceklerdir."
Ben nerede olursam olayım, kendimi evimde hissetmeye alıştım artık.
Neden ölülerimiz hakkında böylesine iyi konuşuyoruz da, iş yaşayanlara gelince daha sakınımlı davranıyoruz?
Ben en hassas düşünülmüş şeylerin felakete, en saçma şeylerin de başarıya dönüştüğünü çok gördüm.
"Başkalarını ne kadar sık yanlış anladığının farkında olsalar, hiç kimse toplum içinde ağzını açmazdı."
Bazen kaybedecek çok fazla şeyimiz olduğunu fark etsek de hiçbir sorun yokmuş gibi hayatımıza devam ederiz...
"Tutkularımız gerçek Anka kuşlarıdır. Eskisinin küllerinden bir yenisi doğar."
Yalnızlığı sürdükçe hayallerine sığınıyor, ama hayallerine sığındıkça, kendini daha da yalnız hissediyordu.
Genç bir filiz eski bir gövdeye aşılandığında yerini beğenip kolayca büyümeye başlar ama zaten büyümüş olan bir dalın gelişmesi söz konusu değildir.
