Bir buluşmadır, bir kendinden geçiştir namaz.
Kişi Allah'la buluşmayı severse,
Allah da onunla buluşmayı sever.
Her geçen gün daha iyi kavrıyorum bu hakikati.
Şu kahrolasıca mutluluğu tatmam ne zaman gerçekleşecek acaba?
Her şeyi acımasızca silip süpüren zaman karşısında, güzellikler daha ne kadar dayanabilecek acaba?
Dünyayla olan ilişkimi düşünüyorum bazan:
Sıcak bir yaz günü, bir ağacın altında bir saat kadar gölgelenen, sonra da o mekana elveda diyerek gözden kaybolacak bir atlıyım.
Evet kişi ile dünya arasındaki ilişki sadece bu...