Bu alevli duyguların devamına ortak olmaya ve hikâyeye başka açıdan bakmaya ne dersiniz? Bazı duyguları ve yaşanmışlıkları anlamak için birde madalyonun diğer yüzüne bakmak gereklidir. Madalyonun diğer yüzünde Alp'in bize anlatacakları var. Alp Ataman için Nazenin’in yokluğu içinden çıkılmaz bir hal almıştır. Onu bırakmak ile onun için savaşmak arasında gidip gelirken tüm dengeler değişmiş kuşandığı zırhı üzerinden atmış, içindeki şeytanların sesleri kulaklarını tırmalarken kalbinin sesine odaklanmaya karar vermiştir. Onun için mücadele etmeye kararlıdır. Peki ya Nazenin? Onu affedecek midir? İntikam dolu bir kadın pençelerini çıkarmış, geçmiş kara bir bulut gibi etraflarını sarmışken ihtiyaçları olan tek şey birbirleridir… ‘’Kendimi bulmak için onu öptüm. Defalarca kendimi kaybedip tekrar onda bulmak için öptüm. Bende kalmasını ummak ve onu kaybetmemek için öptüm. Ona mutluluğu vermek, iyi olmasını sağlamak için öptüm. Aramızdaki bağı kuvvetlendirdim. Akışına bırakıp onu yaşamak için öptüm... Yaşamak istediğim tek kadın oydu.’’
