Behçet Bey Neden Gülümsedi?
Abdullah HarmancıBehçet Bey Neden Gülümsedi? Sözleri ve Alıntıları
Behçet Bey Neden Gülümsedi? sözleri ve alıntılarını, Behçet Bey Neden Gülümsedi? kitap alıntılarını, Behçet Bey Neden Gülümsedi? en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bazen olur bazen olmaz. Oldu, diyorsan bu huzursuzluk ne, içindeki? Tedirginsin. Kıldığın namazın kabul edildiğinden emin olmadığın zamanlardaki gibisin. İçinde bir kırıklık. Ne zaman emin olunur? Ne zaman tatmin olunur? Ne zaman huzur duyulur?
Bana ne lan senin takipçi sayından!
Yaşamak ölmeye alışma temrinleri. Ölüyoruz demek ki yaşanılacak! Aman aman İsmet özele girmenin hiç sırası değil konuya dönelim. Şu sahile koşmak. Şu gençlerden biri olmak. Hayata bir daha başlamak. Hayattan bir daha bıkmak. Genç olmak bütün bu deneyimlerimizi koruyarak mı olacak? Yoksa sıfırlanacak mı bütün deneyimlerimiz?
Hep böyle olacak, her şey böyle ışıl ışıl akacak sanıyordu. Ama hayat böyle bir şey değil ki.
Neden???
Büyük mezarlıkta amaçsızca adımlıyordu.Amaçsızca mı? Belki hayatında hiç olmadığı kadar amaçlıca adımlıyordu.Ama hep adımlıyordu. Bu taşlar kimi yüz sene önce, kimi beş yüz sene önce, kimi dün, kimi bugün bu toprakların bağrına, bu insanların, bu günahların ve bu sevapların başlarına saplanmış bu taşlar,onu sağaltıyor ,onu diriltiyor, onu değiştiriyor,onu dönüştürüyor, onu sersemletiyor ama gene de değişmiyor,dönüşmüyor, sersemlemiyor ,dirilmiyor sağalmıyordu.Neden?
Sayfa 48 - İz YayıncılıkKitabı okuyor
Canı yandığında gülümserdi.
O an'dan artık çok uzaklardaydılar. İki dakika öncesinde değillerdi şimdi. Hepsi bu kadardı işte. Her şey bu kadardı. Buraya kadardı. O şarkının adı gibiydi her şey: "Buraya kadar"! Hepsi buymuş! Edebiyat da buymuş! Hayat da buymuş! Bitmiş. Sönmüş. Geçmiş. Gitmiş. İrfan'ı arayıp gazetede çıkan yazının haberini veremezmiş! Bitmiş! Hepsi bir güvercinin kanadında beyaza bürünmüş! Onlara verilen süre dolmuş!
Sayfa 82
Böyle bir ödül beklemiyordum.Böyle bir ikramiye. Böyle bir gözyaşı dosyası açılacağını bilgisayarımın masa üstünde bir gün bana...Omzumda ve kalbimde bilmediğim varlıkların kanatlarının eşliğinde.Gönüldeşliğinde.Kalpdeşliğine.Yoldaşlığında.Yola koyuldum. Olan biten her ne ise, bana ne oluyor ise, hangi melek geçerken kalbime dokundu ise ,hangi duaya denk geldim ise, bilemem.Bildiğim beni bir "kara deliğin"çektiği idi. Dünyanın uzak bir yerinde bir oyuk açılmış oyuk beni binlerce kilometre uzaktan çekip içine almıştı. Çok günah işlemiştim.Böyle bir ödül beklemiyordum .
Sayfa 41 - İz YayıncılıkKitabı okuyor
Af da hak edilmeli.
Sayfa 85 - iz yayıncılık
Dünyanın bütün büyük olaylarını, hiçbir şey olmuyormuş gibi anlatan yönetmenlere eskiden beri tutkunumdur.
Sayfa 13 - İz yayınları