İnsanoğlu daha kendini tanıyamamışken başka birini tanıdığını sanır. Keşfetmeye çalışır, sever, güvenir, bağlanır. Sonra zamanla tanıdığını sandığı, aslında o kişi değil de kendi kafasında yarattığıdır. Hemen her insanın düştüğü bir tuzaktır bu!...
.
Merhabalar sevgili kitap dostlarım bugün sizleri Selma ile tanıştırmak istiyorum Selma, annesinden sevgi görmeden büyümüş, kazandığı üniversitede Sinan ile yolları kesişmiş, aşık olup ayakları yerden kesilmiş... Ta ki o kaza gününe kadar!... O kaza gününden sonra bildiği, inandığı, güvendiği hayatı ellerinin arasından kaymış, tekar ayağa kalkarken elini tutan elin kıymetini bilememiş... Takıntılı kaldığı zaman yüzünden, hayatı hep kaçırmış... Peki nereye kadar? Pişman oluncaya kadar mı? Fark edinceye kadar mı? Herşey için çok geç kalıncaya kadar mı?
.
Kitabı okurken aklımda hep aynı sesler yankılandı durdu... Anne baba sevgisi, ilgisi bir çocuğun hayatını tamamen etkiliyor. Tam annesine kızarken, annesinin hayatını okuyunca, sağlam bir tokat yemiş gibi oldum... Kızdım , öfkelendim üzüldüm, aşkı fedakarlığı iliklerime kadar hissettim ... Pek çok duygu yaşarken kitabın son cümlesini gözyaşımla mühürledim...
Ben de Sevmeyi Öğrendim 
Selmin Kutanis Doğan