Ben Küçük Bir Çocukken
Erich KästnerBen Küçük Bir Çocukken Gönderileri
Ben Küçük Bir Çocukken kitaplarını, Ben Küçük Bir Çocukken sözleri ve alıntılarını, Ben Küçük Bir Çocukken yazarlarını, Ben Küçük Bir Çocukken yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Okuyabilenler bir çift göz daha edinirler, ancak bunların ilk gözlerini bozmamalarına dikkat etmeleri gerekir. ( Yeni bakış açılarına keşif gibi)
Sayfa 114 - Can Yayınları, 1. Baskı , 2012Kitabı okudu
Hala öyle değil mi?
O zamanlar bütün okullar kasvetli görünüyordu, koyu kırmızı ya da koyu gri, sert, ürkütücü... Sanırım okulları askeri kışlaları yapan mimarlar tasarlamışlardı; çocuk kışlaları gibiydi. Okullar neden daha neşeli tasarlanmamış, bilmiyorum.
Sayfa 104 - Can Yayınları, 1. Baskı , 2012Kitabı okudu
Öğretmenlere dipnotlar
Ben öğreten değil, öğrenendim; öğretmek değil, öğrenmek istiyordum. Aslında uzun süre öğrenci kalabilmek için öğretmen olmak istemiştim, amacım eskiden öğrendiklerimi başkalarına öğretmek değil, hep yeni bir şey öğrenmekti. Ben aç olandım, fırıncı değil.Ben bilgiye susayandım, su dağıtan değil.Sabırsız ve huzursuzdum, geleceğin eğiticisi olamazdım çünkü öğretmenler ve eğitmenler sakin ve sabırlı olmak zorundalar. Kendilerini değil, çocukları düşünmeleri gerekir. Öğretmenler sabırla rahatlığı birbirine karıştırmamalılar. Rahatlığı esas alan öğretmenler yeterince çok... Oysa gerçek, yetenekli, doğuştan öğretmenlere, kahramanlar ve azizler kadar az rastlanıyor.
Sayfa 94 - Can Yayınları, 1. Baskı , 2012Kitabı okudu
Hayatın çarpım tablosu II
Bir çocuk okumayı öğrendiyse ve okumayı seviyorsa ikinci bir dünya keşfetmiş, ikinci bir dünya fethetmiş demektir; harflerin dünyasıdır bu. Okumanın ülkesi, gizemli ve sonsuz bir kara parçası gibi uzanır önünde. Matbaa mürekkebinin içinde, başka türlü görülmesi olanaksız şeyler, insanlar, ruhlar, Tanrılar oluşur...
Okuyordum ve okuyordum ve okuyordum. Elimden hiçbir harfin kurtuluşu yoktu... soluk alıp verir gibi okuyordum. Okumazsam boğulacakmışım gibi okuyordum.
Hayatın çarpım tablosu
~ İnsanın günün birinde beşikte yatıp ciyak ciyak ciyaklamasının ve ‘kendi olması’nın hangi rastlantılara bağlı olduğunu düşünsenize!
~ Sahte kahramanlar hayal gücüne sahip olmadıkları için korkmazlar. Hem aptallardır hem de sinirleri yoktur. Gerçek kahramanlar ise korkar ama korkularını aşarlar.
~ Bu kitapta çocuklara, çocukluğumdan bazı kesitler anlatmak istiyorum. Bütün çocukluğumu değil, sadece bazı kesitleri. Yoksa o hiç hoşlanmadığım tuğla gibi ağır kitaplardan biri olurdu bu kitap; oysa çalışma masam tuğla üretim yeri değil.