Ben Sabaha Kadar Uyanığım
Cafer Modarres SadeghiSözler ve Alıntılar
Eğer iyi olmak sessiz sedasız oturup sadece kendi işinle uğraşmak, kimseye karışmamak anlamına geliyorsa ve karıncayı bile incitmemek demekse gönül rahatlığıyla söyleyebilirim ki o ana kadar benden iyisi yoktu.
Sayfa 86
Canı hiç tanımadığı biriyle konuşmak istiyormuş. Çok iyi tanıdıklarından ve kısmen tanıdıklarından sıkılmış, hiç tanımadığı biriyle konuşmak istiyormuş. Hiç tanımadığı biriyle hiç bilmediği bir yere gitmek istiyormuş.
Sayfa 146
O ikisinin oyununu seyrederken tesadüfleri ne kadar küçümsediğimizi düşündüm, kolay kolay ele geçiremeyeceğimizi sandığımız şeyin peşinde umarsızca koşturup dururken onun karşımıza birdenbire, kendiliğinden çıkabileceğine hiç inanmayız. Karşımıza çıktığında da, tesadüflere inanmıyorsak şayet, uzun zamandır peşinde koştuğumuz şeyin yanından geçip gitmemiz ve neyin yanından geçip gittiğimizin farkında olmamamız işten bile değildir, sonra yıllar boyunca tekrar peşinde koşarız ve bulamadığımız için küfrederiz yere göğe.
Sayfa 113
... Ama çaktırmıyordum. Çünkü okuduklarının tümünün şiir ve kendisinin de şair olduğuna dair özgüveni şiirlerinden daha çok hoşuma gidiyordu.
Sayfa 25
Toplumun huzuru ve mutluluğu için koyulmuş olan kurallara ve kararlara bütün milletin riayet ettiği bu dünyada ben kendi şahsi arzu ve hedeflerimin peşine düşmek, atıldığım her maceranın sonucunda ne olacağını düşünmeden ona buna aşık olmak istiyordum. Yarından sonra iyi bir çocuk olmaya karar verdim.
Sayfa 139
Ama İsfahan canımı acıtıyordu. Benim Tahranla bir derdim yoktu. Ne seviyordum onu ne de bir alıp veremediğim vardı. Onun da benimle derdi yoktu. Ama İsfahan 'ın vardı. O bana takmıştı, ben de ona. Nereye adım atsam canımı acıtan bir şey vardı. Çocukluğumda gördüğümden beri aynı kalan şeyler de, başka şeylere dönüşenler de.
Sayfa 41
(…) tesadüfleri ne kadar küçümsediğimizi düşündüm, kolay kolay ele geçiremeyeceğimizi sandığımız şeyin peşinde umarsızca koşturup dururken onun karşımıza birdenbire, kendiliğinden çıkabileceğine hiç inanmayız. Karşımıza çıktığında da, tesadüflere inanmıyorsak şayet, uzun zamandır peşinde koştuğumuz şeyin yanından geçip gitmemiz ve neyin yanından geçip gittiğimizin farkında olmamamız işten bile değildir, sonra yıllar boyunca tekrar peşinde koşarız ve bulamadığımız için küfrederiz yere göğe.
Sayfa 113Kitabı okudu