Bendewarên Adarê
Mihemed RonahiEn Eski Bendewarên Adarê Gönderileri
En Eski Bendewarên Adarê kitaplarını, en eski Bendewarên Adarê sözleri ve alıntılarını, en eski Bendewarên Adarê yazarlarını, en eski Bendewarên Adarê yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Talan kirin gulistan bêjin gulan li vir şîn betal e
Terqiyan destgirî qediya li vir evîn betal e
Dawdirêjên rihbihust çav li ewlad û eyalên me
Eger ku qesta namûsa me dike ew dîn betal e
Kurdistan bûye gola xwînê mîrê min çav li zînê
Min kutaye wî dilî, jê re bêjin êdî ew zîn betal e
Bila belasebe nexwînê wî bilbilê şêt û dîn
Ku ji Kurdistana min nefûrîbe ew bîn betal e
Dest li hewa ereb, dua dikin bo Kurdistana min
kêf mekin heya em gişt nemirin ew amîn betal e
Wî warê ku ji min re nabe war bila bişewite
Ku axa min qebûl nake ew al bila bişewite
çep ziviriye li serê me îsal çerxa felekê
Eger ku rast nazivire ew sal bila bişewite
Aş çûye kurdo rabûye doza çeqçeqokê dike
Wê talanê bikin helbet ew mal bila bişewite
Bindestê guran î tu kurdo, berketyê xelkêyî tu
Ku te hê jî hay jê nîn e ew hal bila bişewite
Neviyê wî bi kurmancî nizane ew jî bi tirkî
Cehnima canê wî kirî ew kal bila bişewite
Bila dinya ya te be hema min postek bes e
Alem hemî neyar be çi xem min dostek bes e
Wê dema tu hê sax bû dilê te tim bi dax bû
Axîna te her ax bû wa te bihostek bes e
Te nekir cehd û xebat biner waye mirin hat
Piştî ewqas kir tebat dibêje cestek bes e
Yê diborîne ew e yê digorîne ew e
Yê dibarîne ew e bo `efyê hestek bes e
Ronahî bi hêviyê wek mûsayê li çiyê
Ger bixwazî bigihyê hema te qestek bes e
Navê yara min Felek e,çavên bikil reşbelek e
Porê qemer bi xelek e, heza wê’l ber dil gelek e
Wê şepala dêmgewherê, rûniştiye’l ber pencerê
îro ji derba xencerê, lazim bi êşan î Mela
Kirye argeh li min sîne, ez Memo me ew jî Zîn e
Ew Leyla û Mecnun kî ne, bila were min bibîne
Weke rojên xwe yên berê, li wê digerî ‘l her derê
Teşbîhê zulfa
Ji wî ‘emirkur’î re
di bêdengiya
sibehekê de hatin hûn
min çîvok avdidan
gava hûn hatin
çîvok û sosin
li ser serê min bayê spîndaran
di devê min de kilamên evîndariyê
we kişandin tetikên xwe û hûn çûn
mîn hîna çîvok avdidan
çîvok û sosin
lê sosin çimlisî
çîvok xays ketibûn ji tîna
meger we ez kuştibûm bê haya min
min ê çi zaniba ku
ciwan jî tên kuştin
di xorttemeniya xwe de
binêrin way çilmisîn sosin
çîvok jî mirin
laşê min baranên bêwar birin
Dibêje min ev çi tarî ye, dil kor be çav nabîne
Daye pey Che’yan û mucahîdan mêrxasan nabîne
Dixwaze li welatê xelkê bijî lê li vir bimre
Tu li wan kolanan bimrî kûçik laşê te nabîne
Kurên bêbav, çemên bêav, emrên bêgav hiştin jê re
çavên wî li striyan kerê çolê gulan nabîne
Bilbilê zimanê tirkî farisî û erebî ye
Xenîmê wî bûye kurmancî zarê şîrîn nabîne
Di destan de pirtûka Sartre û Derrida û Lacan
Xwe nezano, Cizîrî û Xanî û Feqî nabîne
Salnameya Evînê (1)
ji bihareke derewîn guh xwarin
hêviyên min ên beravêtî
niha stewr diçêrin
li deşta jiyaneke bejî
şivanekî şevlêgeriyayî me ez
li guhera xeyalên dilşikestî
şivanekî şevlêgeriyayî me
têra xwe rêdûr
têra xwe pezwendayî
ev çend e şopa berfînan digerînim
li sertarên çiyayên qurre
şopa berfînan digerînim ev çend e
li her dewsek te berfîneke stuxwar
li her dewsek te xezaleke birîndar
ey xwedewenda berfînan
tu xwişka xeyalên min ên dûr î
ez destbirakê stranên te yên nîvçemayî
Salnameya Evînê (2)
jiyan carekê ye
û evîn carekê
Ma kî yê emrekî din bide me berfîn
Kî yê bibe loqman ji birînên me re
Ma ne em birîndarên heman kêrê ne
zarokên heman çîrokê
Ma ne em lehengên heman xewnê ne
Bendewarên heman rojê
Parsa evînê nabe berfîn