...acılar aynı gibi olsa da insanlar başka başkaydı. Herkesin cehennem azabı ayrıydı. Kader herkesi farklı çıkmaz sokakların çaresizliğinde bırakıyordu, acı farklı farklı suretlerde yapışıyordu insanların yakasına.
Hayat en çok derin nefesler alınan vakitlerin ardından yapıyordu sürprizlerini.Duyumsanan mutluluk,payına biçilenden fazla gelmiş gibi hani.Oysa en çok mutluluk denenin hasretini çekerken insanoğlu,ne de büyük bir ironi sunuyordu en sert rüzgarlar suratına.