Rafael Nadal gibi bir sporcuyu izleme imkanı bulduğum için kendimi hep şanslı hissetmişimdir. Bir sporu çok üst düzeyde icra eden kimseleri izlemek, onları görmek ve yaptıklarına tanık olmak hem insanın sınırlarını anlama noktasında hem de bu gelişkinliği görmek açısından benim için çok değerlidir.
Temelde 2008 Wimbledon üzerinden bütün hayatı kronolojik olmayan bir şekilde işlenen Nadal'ın bir sporcu olarak en göze çarpan özelliği etrafının tamamen kozmopolit insanlar ile çevrili olmasıdır. Nadal'ın bu durumu sevgi ve saygı ile karşılaması ile birlikte etrafındaki insanların görece bilinçli oluşturdukları kültür ortamı Nadal'ı inşa ediyor.
Majestelerini yani Federer'i satranç sporunun zirvesine koyuyor; ama bunu yaparken bence biraz da alttan alta kendi çalışkanlığı ve disiplinini ön plana çıkarmaya çalışıyor. Sonuçta biz insanlar hayatta belli şekillerde tanımlanmak ve onlarla daha fazla ön plana çıkmak istiyor olabiliriz. Nadal'ın eminim daha çok duymak isteyeceği şey o yetenekliydi değil; o çok çalışkan ve disiplinliydi.
