Gördüğüm resimleri yorumlayamıyorum. Görsel olarak hiçbir anlam ifade etmiyorlar. Bambaşka şeylerdi. Sanki insanlar birer parçacık ve etkileşimden dolayı etraflarında dönmekte olan elektronlardan ibaret. Bizler ise onların etkileşim senaryolarıyız. Bizler uyuyorken fişlerimiz çekiliyor ve onların gelecekleri başlıyor. Sadece etkileşimlerinden doğan sonuçlarız. Onların farkında bile değiliz. Bambaşka bir evren orası. Ölümsüzlüğün olduğu evren. Her nasıl bizler öldükten sonra bedenlerimiz çürüyerek bitkilere besin oluyorsa, orada da hiç yok olmamış düşünsel beyin miraslarımız var. Onlar da yine etkileşim halindeler. Şekilleri, biçimleri yok. Sürekli değişen rotasyonel bir harekete sahipler. Geçmişten bugüne bütün her şey bu etkileşimlerin ürünü. Bizler sadece o evrenin bir alt kümesiyiz. Sen ne sanmıştın !...

Yazar:

Berat Uyanık

Tahmini Okuma Süresi: 3 sa. 10 dk.Sayfa Sayısı: 112Basım Tarihi: Nisan 2013Yayınevi: Yalın Yayıncılık

ISBN: 978-604-4539-35-2Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Türler:

#831 Bilim-Kurgu türünde #2.397 Fantastik türünde #2.010 Felsefe-Düşünce türünde #1.242 Psikoloji türünde

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Reklam

Kitap İstatistikleri

876gösterim

Kitabın okur profili

Kadın% 64.1

Erkek% 35.9

0-12 Yaş

13-17 Yaş

18-24 Yaş

25-34 Yaş

35-44 Yaş

45-54 Yaş

55-64 Yaş

65+ Yaş

Yazar Hakkında

Berat UyanıkYazar · 2 kitap

Berat Uyanık 1989 yılında, İstanbul’da doğdu. Pertevniyal Lisesi’ndeki orta öğretimi boyunca, ki buradan memnundu, kurduğu The Akheron isimli aykırı müzik grubu ve akabinde gelen sahne hayatı eğitimine köstek olmasına rağmen, bestelediği şarkıların sözleri onu yazın hayatına başlatmıştı. Solist olduğu süreçte amatör olarak da klavye ve bateri çalan yazar, makale ve deneme türlerinde de yazılar yazdı. Sonrasında yaptığı müziğe katlanamayıp 2009 yılında aktif müzik hayatına ara vererek, lisans eğitimi gereği Muğla’ya yerleşti. Muğla Üniversitesi’nin Matematik Bölümü’nde son sınıf öğrencisi olarak hayatını idame ettirdiği süreçte bir şeylerin yolunda gitmediğini fark etti. Yolunda gitmeyen her şeyin de geliştirdiğini öğrendi. Delirmek en büyük özgürlüktü. Bu damgayı yemediği sürece yaptığı her saçmalık suç olacaktı. Ama deli olduğunu kabullendirirse hem kendisi deli gibi özgür olacak hem de etrafındaki herkesi kendinden uzak tutacaktı. Sonuçta ona göre sorgulamak en büyük delilik, öğrenmek en büyük saçmalıktı. Nitekim haklı da çıktı. 2013 yılında çıkardığı ilk eseri olan “Benliğimi gördünüz mü ?” adlı romanıyla hem bazı sözde bilim insanlarının, hem de o insanların itaat ettiği perde arkasındaki yüzlerin hayalindeki kurgusunu ele aldı. Yakın çevresinden aldığı eleştiriler “beyinle” çok uğraştığı yönündeydi. Ama amacına ulaşmıştı. Delirme hipotezini romanıyla gerçekleyen yazar, lisans eğitiminin sona ermesinin ardından, tekrardan İstanbul’a yerleşerek, delirmesine sebep olan düşünsel eylemleri provake eden duygusal hadiseleri incelemeye başladı. Benliğinde tek soru kalmıştı. Onu delirten düşünmek miydi, hissetmek mi! Yoksa tüm deliler onarılamayan duygusal yoğunluğun delilleri miydi! Son kitabıyla cevaplamıştı, öyleydi. Şimdi terk etme zamanı, ya da elde etme… ("Terkedeni Terketme Manifestosu" adlı ikinci kitabından alıntıdır.)

Kitaplar

Tümünü Gör

Benliğimi Gördünüz Mü?

8.3/10

Terkedeni Terketme Manifestosu

9.4/10

Benliğimi Gördünüz Mü?