Berlin'in Nar Çiçeği
FüruzanBerlin'in Nar Çiçeği Gönderileri
Berlin'in Nar Çiçeği kitaplarını, Berlin'in Nar Çiçeği sözleri ve alıntılarını, Berlin'in Nar Çiçeği yazarlarını, Berlin'in Nar Çiçeği yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan yaşlanınca baharları yazları bir armağan gibi kucaklıyor. Fazladan sunulan nimetler bunlar bizlere.
Sayfa 147 - Can yayınlarıKitabı okudu
Ölümle yaşamak arasında ayrım kalmadı. İşte bu bize yapılan en büyük kötülük oldu. Zamanı elimizden aldılar.
Sayfa 96 - Can yayınlarıKitabı okudu
Toprak verimlidir, su cömerttir. Tanrı insana iyi ol, demiştir. Öldürmeyeceksin, seveceksin demiştir.
Sayfa 46 - CAN
Yaşayın, yaşamanın önemini unutmayın.
Hayat sizindir, hayatınızı unutmayın.
Herkes kendi hayatını yaşamalı.
Sizin mutluluğunuz için sizi düşünerek.
Sayfa 53 - CAN
İnsanların ağaçlar, ökseotları, göller,noeller, yanan bir ocak mutlu olmalarına yetmiyor mu?
Sayfa 55 - CAN
Yıkıntılardan fırlayarak yükselen putrellerin ürkütücü içiçeliğinde, saçılmış eşya kalıntıları, görene aralıksız ağlama, bağırma isteği veriyordu. Mekanları yok olmuş insanların kullanımından çıkmış bu nesnelerin yersizlesmeleriyle edindikleri etkinin gücüne ilk kez o bölgede tanık olmuştu.
Sayfa 63Kitabı yarım bıraktı
Yaşadıkları hayattan bu denli hoşnut görünmeleri, konuşkanlıkları, gülmeye hazır oluşları o güç koşullarda daha da şaşırtıcıydı. Bu da onların geri kalmışlığının en açık kanıtıydı.
Sayfa 9Kitabı yarım bıraktı
Ona hep gösterilen bu ilginin somutlaşması gövdesini kucaklıyordu. Ağzında giderek artan bir tat varmış da, onu iyice duymak istiyormuş gibi yutkunarak gözlerini geçeneğin sonundaki iki kanatlı kapıya yöneltti. Teninde yaşlılığın ak maviligini silen bir pırıltı oluştu. Ailenin oturma yatak konuk odası olan yere girer girmez Frau Elfriede Lemmer artık yadırgamadığı o kökten başkalaşmaya yeniden uğramıştı.
Sayfa 7 - okuması çok zevkli bi paragrafKitabı yarım bıraktı
"Nasıl da bomboştu gözleri ayrılırken, bir şey yitmişti onda, kimseler yerine koyamaz unutulur mu ?"
Çocukluğu yaşamak, belki de doğmamız için en doğru neden.
Mutluluğun doruğunda ölmek, yaşanmış acıları bağışlatır insana..
Seni öylesine seviyorum ki, ölseydik inan ki daha çok yaşardık..
İnsan kalarak, insan öldürülemez..
Yalnızlığa baş eğmeyin, o acılı bir ön ölümdür.
Biz batırıyoruz dünyayı sonra papaza gidip düzeltmesi için yalvarıyoruz.