Bir Başyapıtın Öyküsü
Henry JamesBir Başyapıtın Öyküsü Gönderileri
Bir Başyapıtın Öyküsü kitaplarını, Bir Başyapıtın Öyküsü sözleri ve alıntılarını, Bir Başyapıtın Öyküsü yazarlarını, Bir Başyapıtın Öyküsü yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Tam çıkarken ressam, Lennox onu holde karşıladı. ""Kendime bir anıt diktim.*" dedi ressam, "bitti. Gidip istediğiniz kadar bakın.
(*Puşkin'in bu adı taşıyan şiirine gönderme yapılıyor. Şiirin ilk dizesi, "Kendime bir anıt diktim.")
"Hoş gelmeyen kısımlar için üzgünüm...Ben gerçekçiliği severim; bunu anlamış olmalısınız." "Sizi destekliyorum; bu gerçekçiliği yakalamak için
kullandığınız çeşitli katı yöntemleri ne kadar övsem azdır. Ancak gerçekçi olmak için acımasız olmak şart değil ... gerçeği bire bir yansıtmaya çalışmak şart değil."
"Başka bir şey olmaya kalkmamız çok aptalcaydı
zaten." "'Aptalcaydı, evet. Ama güzel bir aptallıktı."
"Marian," dedi, "beni aldatıyorsun." Marian onun ne demek istediğini biliyordu; kendisinin nişanlılıktan çok sıkıldığını biliyordu ve her ne kadar Young ve King'le yaşadıkları konusunda pek suçu olmasa da, Baxter'ın bunu ağır bir sadakatsizlik olarak gördüğünü de biliyordu. Bir darbe indiğini ve nişanlarının açıkça bozulduğunu hissediyordu. Yarım ağızla söylenecek bahanelerin veya inkarların Stephen'ı tatmin etmeyeceğini, kendisininse ona ancak bunları sunabileceğini biliyordu. Söylenecek böyle yüz laf bile tek bir kusursuz itirafın yerini tutmazdı. Bu yüzden "geleceğini" kurtarma çabasına hiç girmeden (çünkü artık umurunda değildi) sadece vakarını korumaya çabaladı. Doğal ve yarı-alaycı soğukkanlılığı vakarını korumaya şimdilik yetiyordu. Ama bu kaba sakinlik Stephen'ın hafızasına kalpsizlik ve sığlık olarak kazındı ve Marian'ın gerçek bir saygınlık ve değer kazanma çabalarına en azından orada etkisi hiç geçmeyecek bir darbe indirdi. Marian genç adamın kendisini sorguya çekme ve hayatına karışma hakkını inkar etti; onun nişanı bozma önerisini de az çok bekliyordu. Gözyaşlarının basit mantığını kullanmayı bile reddetti. Bu koşullar altında görüşmeleri pek uzun sürmedi elbette.
Bir gün ona "Marian, kalbin nerede senin?" demişti ( öylesine konuşurmuş gibi elbette).
"Nerede mi... nasıl yani?" demişti Bayan Everett.
" Sabahtan akşama seni düşünüyorum. Seni birleştirip parçalıyorum, insanların harflerden sözcükler oluşturduğu oyundaki gibi. Ama bir harf eksik kalıyor hep. Elimi kalbine koyamıyorum."
Bir gün ona "Marian, kalbin nerede senin?" demişti (öylesine konuşurmuş gibi elbette).
"Nerede mi... nasıl yani?" demişti Bayan Everett.
"Sabahtan akşama kadar seni düşünüyorum. Seni birleştirip parçalıyorum, insanların harflerden sözcükler oluşturduğu oyundaki gibi. Ama bir harf eksik kalıyor hep. Elimi kalbine koyamıyorum."
Sayfa 42 - Can YayınlarıKitabı okudu
İnsanların çekebileceği acının sınırı vardır.
Sayfa 218 - Percy BeaumontKitabı okudu
Öncelikle bu hikayelerde yanan John Lennox, Ferdinand Mason ve Bay Crawford oldu. :)
Kitap dört farklı hikayeden oluşuyor ve ismini de ilk sıradaki öyküden alıyor. Akıcı ve merak unsurları ile dolu öykülerdi. Sadece son öyküde anlatımın biraz durgun olduğunu ve akmadığını söyleyebilirim. Bu kitapla birlikte Henry James'le de tanışma fırsatı buldum ve diğer kitaplarına da şans verilebilir.
Yoğun bir tempo arasında kısa sürede okuyayım kafamı dağıtsın diyerek okuyabileceğiniz öyküler. Kitabın kendisi ince olduğu gibi öyküler de kısa. Yoğun tempoya vereceğiniz bir saatlik aralarda okumak için bire bir. 
Henry James
Bütün erkekler birbirine benzer ve en iyisiyle en kötüsü arasında temelde fazla fark yoktur.
Sayfa 129 - Crawford'un doktor arkadaşıKitabı okudu