Bir Büyücünün Çocukluğu
Hermann HesseBir Büyücünün Çocukluğu Gönderileri
Bir Büyücünün Çocukluğu kitaplarını, Bir Büyücünün Çocukluğu sözleri ve alıntılarını, Bir Büyücünün Çocukluğu yazarlarını, Bir Büyücünün Çocukluğu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Kendisine kucak açan, içindeki yeni şeylerle, güçlü şeylerle kendine seslenen kitaplar geçmişe karışmıştı artık.”
“Kimi zaman yaşamında belli bir yoksulluğun ve kısıtlanmanın varlığını hissediyorsa da, insan mutluluğunun çokluğa bağlı olmadığını, kafası çalışan bir kimsenin dürüstlükten şaşmayıp az şeyle yetinerek esenliğe kavuşabileceğini eski bilgelerden öğrenmişti.”
“O da herkes gibi şahsına bir kişilik gözüyle bakmakta, kendini ve yazgısını dünyanın odak noktası saymaktaydı.”
“Büyüklerin yaşamının ağına takılmıştım, ağ henüz saçımın bir perçeminden ya da bir parmağımdan yakalamıştı beni, ama çok geçmeden tümüyle çekip içine alacak ve kıskıvrak tutup bir daha bırakmayacaktı; belli hedeflere ve sayılara göre yaşamalar, belli düzenlerin, makamların, mesleklerin ve sınavların yaşamı başlayacak, gün gelip rahip olacak, profesör olacaktım; başımda silindir şapka, onu bunu ziyaret edecek, ellerime deri eldivenler geçirecek, bundan böyle çocukları anlamayacak, belki onlara imrenecektim. Oysa hiç de bunları özlediğim yoktu, o güzelim dünyamdan dışarı çıkmak istemiyordum. Ama yine de gelecek için gizli saklı bir hedefim vardı ve özlemle dolduruyordu içimi: Bir büyücü olmak.”
“Bazen , aptal görünseler de mutlu insanlara kendilerini herkesten gizleyen bilge kişiler gözüyle bakasım geliyor. Akıllılıktan daha aptalca, inşam daha mutsuz kılan ne vardır?”
“Her şey güzeldi bu evde, hoşuma giderdi, ama ben düşlerimin dünyasını daha güzel bulurdum, hayallerimin ve hülyalarımın oyunu daha büyük bir zenginliği içerirdi.”
“Büyülü isteklerimin kendisini hedef aldığı nesneler zamanla nasıl değişti, insanları bir an gelip dış dünyadan nasıl kopararak kendi içime aktardım, nasıl yavaş yavaş dışımdaki nesneleri değil, kendimi değiştirme amacına yöneldim, nasıl sihirli şapkanın altındaki o yavan görünmezliği atarak yerini bilen birinin, bilip tanıyan, ama kendisi hep bilinip tanınmadan kalan birinin görünmezliğini geçirmeye uğraştım, işte size yaşam öykümün içeriği.”
“Yalnızca anne ve babamla öğretmenlerim eğitmedi beni, yüce, gizli ve gizemsel güçler de eğitimimde rol oynadı.""
“Büyük savaş davulu o hoyrat, yeri göğü inleten ezgisini var gücüyle söylüyordu, uyarı ve gözdağıyla, ileride olacaklarla, savaşlar ve kıtlıklarla, korkular ve yok oluşlarla…”
