Bulgaristan'da sıradan bir taştım, nehrin kıyısındaki bir taş, bazen de içinde. Su hayata benziyordu, zaman gibi ilerliyordu, hızlı ama ânın içinde yavaş. Beni sürüklüyordu. Basit bir taştım işte ben, ağırlığımın daha üstünde bir güç uygulanıyordu bedenime. Bir oraya bir buraya. Anlayamıyordum, darbeler alıyordum, bazen de almıyordum, hayat gibiydi su, akıyordu, durmak bilmiyordu.