Zayıf ama gururlu insan; bir kum zerresine tırmanan zavallı karınca! Aç gözlerini! Kendini özgür ve önemli görüyorsun, hayatındaki tüm sefalete rağmen kendini çok saygın bir yere koyuyor, çürük ve geçici etini kutluyorsun. Ve sonra mükemmellik dediğin o küçük gururun ve toplumun da merkezinde olan temel çıkarların arasında yaşayıp tükettiğin bu güzel hayatın bir tür ölümsüzlükle ödüllendirilmesini hayal ediyorsun.