Anthony Burgess' dan okuduğum ilk kitap Bir Elin Sesi Var oldu. Aslında bu yazardan önce Otomatik Portakal adlı kitabı okumak istemiştim, fakat bir baktım ki bu kitabı satın almışım. Kitabı aman aman çok beğendim diyemem, fakat tabii ki okunmaya değer olduğunu düşünüyorum. Kitabın adı zaten bence dikkat çekici. Bir elin sesi olur muymuş hiç! Kitabın adı, arka kapağında okuduğuma göre Malay dilinde "karşılıksız aşk" anlamına gelen bir atasözüymüş. Zaten kitabı okudukça siz de adıyla içerik arasında kendinizce bir bağlantı kuracaksınız.
Kitapta bir çiftimiz var, Howard ve Janet. Kitabın anlatıcısı Janet, okurken keşke bu kadın anlatıcı olmasaydı dedim çünkü kesinlikle kadından nefret ettim. Howard'ı yani eşini sevdiğini söylüyor fakat aldatıyor! Dahası sevdiği adamla birlikte ölmeyi reddediyor, korkuyor. İnsan hiç sevdiği insanla ölmekten korkar mı? Neyse kadının sevgisini gerçek bulmadım başından beri...
Howard "fotoğraf makinesi beyni"yle bir TV yarışmasına katılıyor ve yüklü bir para kazanıyor. Aynı zamanda at yarışındada kazandığı paranın üstüne iyice ekleme yapıyor. Asıl amacı bence zengin olmak mı? Değil. Aslında Howard paranın satın alamadıklarını anlatmaya çalışıyor. Fakat eğitimsiz eşi, Janet, Howard'ı anlamıyor.
Aynı zamanda Televizyon, amaçsız hayatlara işaret eden bir metafor olarak gösterilmiş.
Yazarın aklımda olan diğer kitabı Otomatik Portakal'ı okumayı düşünüyorum tabii ki. Elime geçer geçmez uygun bir zamanda okuyacağım.
Çok yorucu bir kitap kesinlikle değil, eğer elinizde varsa ve boş zamanınız bolsa okuyun derim.
