İbrahim'in mancınığı hemen şuracıktaydı. İsmail'in kuzusu otlanıyor. Balık Yunus'u yutmakta. Ağrı'ya hasretle bakanlar var. Anayurtlarının mihenk taşı. Tanrı kızmış, tablosundan atıyor onları. Tutunmaya çalışıyorlar ama tuvalden akıp gidiyorlar. Ağrı'ya bakarken ağlıyorlar. Ararat deyip ağlıyorlar. Ağrı'dan, yok. Hayır Ararat'tan, -ne fark eder ki işte o dağdan-Nuh'un sığınağından kalkarak kanatlarını çırptı. Günah, ağır bir yük oldu kanatlarına, yükseldi. Yükseldikçe ağırlaştı, ağırlaştıkça yükseldi. Batıya, bedenine doğru uçmaya başladı. Tanrının en güzel tablosunu terk etmek zorlaştı. Gelirken umutluydu, giderken mutsuzlaştı. Aynı dağları aştı, aynı menzile ulaştı. Gri gökyüzünü delerek geçti. Çocuk parkında salıncaklar boştu.
