Hiçbir dilenci ondan sadaka dilenmez, hiçbir çocuk ona saatin kaç olduğunu sormazdı; ne bir kadın ne de bir erkek o güne kadar ondan yolu öğrenmek istemişti. Körlerin köpekleri bile onu tanıyorlarmışçasına, onun geldiğini görünce sahiplerini kapı önlerine, avlulara doğru çeker ve sonra da, “Kör göz, kem gözden iyidir, karanlıklardaki efendim, ” dercesine kuyruk sallarlardı.