Başını yastığa koyar koymaz uyuyorsun. Hangi ormanın yeşil alacasına indi kirpiklerin, söylesene bana. Hangi Sinan gelinciği kulaklarının yanında, kırmızı bir mısra gibi sana eğilip bal rengi /ve hırçın ve haylaz/ perçemine değiyor, desene bana. Sen uyuyunca beni uyanık tutan, senin güzelliğin, göğüsümde oluşan varlığının türküsüdür…