Bizimkiler...
Onlar, O'nu görenler, onu sevenler, onun için ömür tüketenler, ondan güzel şeyler alanlar..
Kitabta kimler yok ki..
O'nu anlamadan, söylemeden anlayan olan Hz Hatice..
Bedenini O'nun için yaşında korkusuzca boş yatağa, ölüme seren Hz Ali..
Babasının annesi olan Hz Fatıma..
Sadakatin timsali, o söylüyorsa doğrudur teslimiyetini bize öğreten Hz Ebubekir..
Kırkıncı, kurdun koyuna, haksızın haklıya yardımcısı olan Hz Ömer..
Tesettürün örtmek değil gizlemek olduğunu bize öğreten Hz Aişe..
Ve diğerleri...
Her isim yüreğime tek tek işlenip yazılmış.
Bak bundan biraz sende var, biraz bundan var der gibi elini tut bırakma sahiplen onları çünki onların senin hem dünyana hem ahirine faydası var der gibi..
Kitabı bitirince evet bunlar benimkiler dedim ama ben o güzel insanların izinden tam gitmedikçe, onların ahlaklarıyla ahlaklanmadıkça istediğim kadar benimkiler bizimkiler diyeyim sadece kuru laf olur..
Evet onlar bizimkiler, onlar bizden önce yürüyen, düşen, kalkan yıldızlar..
Onları önce kalbimize, sonra yolumuza alıp yürüyelim o zaman işte bizimkiler diye sahiplenebiliriz..
Mehmet Deveci kendine has üslubuyla mükemmel bir şekilde kısa kısa anlatmış bazı güzel sahabileri
Bizim işimiz onları yaşamak ve yaşatmak.....