Bütün Oyunları - 1 kitaplarını, Bütün Oyunları - 1 sözleri ve alıntılarını, Bütün Oyunları - 1 yazarlarını, Bütün Oyunları - 1 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
MET (kendi kendine konuşur gibi): Alıp başımı dağlara kaçabilirim… Ama nereye kaçarsam kaçayım, hepiniz, bütün tarih bende yaşıyorsunuz. Başkalarının çizip beni içine attığı çemberden çıkıp kurtulamam. Bir borç yığını altında eziliyorum.
Ölüm bu mu? Yanımda mı, içimde mi?
Yoksa ben mi onun içindeyim? Etin, kemiğin, kanın, sinirin ölümünü anlıyorum. Değişir, gider. Korkunç olan bu değil. Bunca yıldır aldıklarımız, biriktirdiklerimiz, topladıklarımız ne olacak? Kelimeler nasıl ölecek? Ellibeş yıldır biriktirdiğim kelimeler… Gözlerimde topladığım renkler, ya supimin sesleri… Bunlar nasıl ölecek? Korkunç olan bu işte. Sesiniz kalmayacak dünyada, heeey, sesiniz yok. Yaşamamak…
Et, kemik, kan değil, renk yok, ışık yok, ses yok.
Yok, yok…
İnsanın kendisiyle yarışı, dünyanın en zor, en çetin yarışı… Sol ayağımı atınca, sağ ileri gidiyor.
Sonra sol ayak durmuyor ki yerinde. Sağı geçiyor.
Sonra sol. Sonra sağ. Bitmeyen yarış kendimle…
Yeryüzünde bir işin olacak, ama ne iş olursa…
Niçin yaşadığını bileceksin. Diyelim, ıslık çalacaksın.
Herkes ıslık çalar. Ama sen ıslık çalınca
‘vay anasını, amma da ıslık çalıyor’ diyecekler.
"Uykuya dalarken uykuyla uyanıklık arasında kimi zaman insan sanki ayağı kaymış, birden boşlukta kalmış gibi olur da bir tepkiyle sıçrayıverir. Yarı uyku içindeki bu sanı bir saniye bile sürmez. Oysa ben yıllar yılı hep böyle bir ürperti içindeyim, o tepki hiç arasız sürüp gidiyor içimde. Sanki yıldızlara doğru uzayda yükselen bir uçaktayım da birden bastığım döşeme ayaklarımın altından kayıp gitmiş. Yalnızlığımın boşluğunda durmamasıya kendi içime, kendi korkunç derinliğime düşüyorum.Tutunacak bir sevi dalı..."