Ortaokul dönemlerimde Orhan Veli şiirleri müptelasıydım, dinler, okur, ezberlerdim. Hala kitabı elime aldığımda direkt bu sayfayı açarım istemsizce. Büyüdükçe daha iyi görüyorum, kendini değer verdiğin kişilere anlatmanın ne kadar zor olduğunu.. Şairin dizelerinde ANLATAMIYORUM diye neden haykırdığını.
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Gözyaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce.
Bir yer var, biliyorum;
Her şeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum.
