Yaşlar kurur, iniltiler durur, çukurlar dolar, yangınlar söner, mezarlar çöker, viraneler şenlenir; her şey bitti sayılır. Yalnız kitapların arasında hareketsiz duran barut tozlarına benzeyen yazılar, hâtıralar kalır.

Sayfa 114

Çağlayanlar Ahmet Hikmet Müftüoğlu

Kara Oğuz

@111Oguzzz·

2yıl

-Macaristan'da bir inanç varmış. Katili bulunamayan ölülerin cesetleri önünden şüpheli olanları geçirirlermiş. Eğer suçlu bunların arasındaysa, yaralayan tam ölünün hizasına gelince cesedin yarası kanarmış. Vaktiyle bir Macar asilzadesinin cesedini kalbinin üstünde küçük bir hançer olduğu halde bulurlar. Sarayına getirirler. Pederi bu gencin bütün düşmanlarını arar. Yatağının önünden geçirir. Fakat yara açılmaz. Dostlar geçer yara kanamaz. Sonra saray halkı, bütün şehir erkekleri geçer, yara yine kanamaz. Nihayet gencin sevdiği kız ağlayarak gelir ve bakışıyla yaraya sanki bir hançer daha saplar; yara hemen açılır ve kan tekrar boşanır. Pederi der ki : "Söyle çocuğumu sen mi öldürdün?" Kız der ki: "Hayır ben öldürmedim; lakin hançeri ben verdim. O benim gönlüme sahipti. Fakat buna kanmıyordu. İstiyordu ki beni sevdiğini herkes bilsin, benim ile daima beraber bulunsun razı olmadım. Çünkü bazı kusurları vardı. Onları düzelt!" dedim."Buna razı olmazsan kendimi öldürürüm." dedi. Ben inanmadım. Hançeri verdim kalbine sapladı... - EVET, bu zavallı vatanın yarasını kanatan sizsiniz, sizin gibi onu beğenmeyenler, ona güvenmeyenler,daima onun kusurunu gören onun sevgilileridir.

Sayfa 37

Çağlayanlar Ahmet Hikmet Müftüoğlu

Reklam