Yunan eldiveni ile vuruyorlar ama onun içinde İngiliz'in eli var demişti, Türk hatlarından gelen genç subay... İngiliz girişiminin merkezi Bağdat'tı.Orası, Arapların gerçek başkentiydi. Bağdat daima ilk sırayı işgal etmeliydi. Şam ise, elde tutulması kolay, akıllı, uslu bir taşra şehri olabilirdi. İngiliz'ler Arapları kullanarak, Bağdat kozu ile Asya'yı ellerinde tutacaklardı.Yerliyi, hatta kalabalık bir orduyu yönetmek, sınırların ve iç güvenliğin korunması için gerekli olacaktı. İngilizler yeni imparatorluğun “danışmanları” ve “idare meclisi üyeleri” olacaklardı. Araplar ise asker kalacaklardı. Bu yeni ve muazzam düzen içinde Filistinliler, teknisyen, ustabaşı, sivil eğitimci olacaklardı. Mısır sorunu, Cromer sistemine dönmekle çözümlenecekti, bu da uzun vadeli olacaktı ve kısa süre sonra da asabiyet sona erecekti. Hindistan'da, yeni kral naibi tarafından yeni metotlar uygulanacaktı. İngiltere, hükmetmek için bölmek siyasetine ne kadar sarılırsa sarılsın, Rusya, el altından onu ne denli taklide yeltenirse yeltensin, yine İngiltere, para yardımıyla kullandığı küçük devletlere ne kadar sahte bir yaşam getirirse getirsin, sonunda Müslümanlar, onun, ancak kuvvet karşısında dize gelen, kör, inatçı bir düşman olmaya devam ettiğini daha iyi anlamaktadırlar. Acının, gerçekçi hale getirdiği Asya, kurtuluşu kendi içinde arıyor, milletlerin en gerçekçi olanını da önder tanıyordu. Anadolu, Asya'nın büyük genel karargâhıdır. İstanbul, onun siyasî çalışmasının merkezidir. Bu merkezdeki mücadele, gün ışığındakinin yanında, daha tehlikeli, daha acı, daha sinir bozucudur. Anadolu savaşçılar da, sırayla gelir, bu karanlık ve özverilerin en büyüğünü şart koşan mücadeleye baş koymuş kardeşleriyle nöbet değiştirirler. İstanbul Türklerinin gerçekten ne aradığını, Anadolu'nunkinden daha yavaş da olsa, nasıl bir değişiklik geçirmekte olduklarını, bu duygunun yürekten, tıpkı onlarınki gibi nasıl kaynaklandığını, aydınların bu doğrultudaki çalışmalarını yalnız Ankara bilir, çünkü bunu yöneten odur… Ankara ve Mustafa Kemal iki isimidir ki, Afrika ve Asya için şahane bir destanı, tükenmez bir zaferi temsil eder. Mustafa Kemal'in:”Ne ezen, ne de ezilen vardır; ancak kendi isteyen ezilir” sözü, Doğu'nun ümitlerine tam anlamıyla uyan bir sözdür ve Anadolu, bir avuç kararlı insanın, kendi özlerine ve işletilmemiş güçlerine başvurdukları zaman neler yapabileceğini kanıtlamış bulunuyor. Tüm Türkler için İstanbul maziyi, Ankara ise bugünü temsil eder. Biri düşman elindedir öteki direniş hareketinin kalesidir. Her şeye rağmen İstanbul, yaşayacaktır. Zira o, Asya gibi ölümsüzdür. Asya, bütün milletlerin anasıdır... Amaç istiklâldir, İngiltere'nin, Hindistan için Mısır ve Mezopotamya için icat ettiği göz boyama ve uydurmanın, ülküyle hiç alakası yoktur. Amaç, yasalar ve âdaletler gereğince yaşamak, dildiği biçimde ticaretle meşgul olma, ittifaklar yapma, Avrupa ile kesin eşitlik içinde bulunmaktadır. İşte, Doğu inkılâbının içeriği bu! O, Sovyetler yalanından olduğu kadar İngiliz yalanından da nefret eder: kendi üzerinde asla yabancı bir efendi kabul etmez. Onu harekete geçiren, kutsal cihat anlayışı da değildir. Taassubu şiddetle yadırgar. Parola, Ankara'nın parolasıdır: İstiklâldir.

Yazar:

Berthe G. Gaulis

Çevirmen:

A. Gökçe Bozkurt

Tahmini Okuma Süresi: 9 sa. 38 dk.Sayfa Sayısı: 340Basım Tarihi: 2010Yayınevi: İlgi Kültür Sanat Yayınları

ISBN: 9789944978682Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Türler:

Edebiyat,

Roman,

Tarih

Fiyatlar

Tüm fiyatlar

Çankaya Akşamlarıİlgi Kültür Sanat Yayınları · 340 syf

Bkmkitap

₺51,10

Satın Al

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Reklam

Kitap İstatistikleri

551gösterim

Kitabın okur profili

Kadın% 21.9

Erkek% 78.1

0-12 Yaş

13-17 Yaş

18-24 Yaş

25-34 Yaş

35-44 Yaş

45-54 Yaş

55-64 Yaş

65+ Yaş

Yazar Hakkında

Berthe G. GaulisYazar · 4 kitap

1870 yılında Paris'te doğmuştur. Babası Joseph DUSSAUD, annesi ise Angèle Elise Berthe VENEM'dir. 1889 yılında Léon Bory d'Arnex ile evlenmiştir ancak 1894 yılında boşanmıştır. 14 Şubat 1896'da Georges Gaulis ile evlenmiştir. İlk evliliğinden 1 oğlu ve diğer evliliğinden de 1 kızı olmuştur. Fransız Le Temps gazetesini muhabiri Georges Gaulis'in eşi olarak 1896 yılında İstanbul’a gelen Berthe eşi Tlfo'dan 1912 yılında İstanbul'da öldükten sonra Türkiye’de doğan kızıyla yalnız kalmış ve geçim sıkıntısı yüzünden kocasının mesleğine devam etmiştir. Ancak Fransa’nın, I. Dünya Savaşı’na girmesiyle ülkesine dönmüştür. 5 yıl sonra Berthe Gaulis, 21 Eylül 1919 günü, Köstence’den bir Romen vapuru ile tekrar İstanbul’a gelmiş ve Anadolu’ya geçerek olayları yerinde incelemek istemiştir. O zaman Tevfik Rüştü Aras ile tanışmış ve onun vasıtasıyla Ekim ayında Eskişehir’e giderek Ali Fuat Paşa ile görüşmüştür. Kasım'da Konya’ya geçmiş ve Refet Paşa ile tanışarak bilgi almıştır. Onun Türkiye hakkındaki ilk yazısı 11 Kasım 1919’ da Journal de Debat gazetesinde yayınlanmıştır. Anadolu’ya yaptığı bu seyahatten sonra İstanbul’a dönen Berthe Gaulis, 16 Mart 1920’de, şehrin İngilizler tarafından işgaline de tanık olmuştur. Daha sonra ülkesine gitmiş; orada, Fransız devlet adamlarına ve kamuoyuna Türkiye’nin haklı davasını anlatmıştır. Hatıralarından anlaşıldığı kadarıyla 1920 yılının Haziran ayında İngiltere’ye gitmiş ve İngiliz devlet adamlarıyla Türkiye hakkında görüşmeler yapmıştır. Berthe Gaulis, Millî Mücadele’nin İslâm dünyasındaki yankılarını öğrenmek üzere Şam’a da giderek incelemeler yapmış ve tekrar ülkesine dönmüştür. Berthe Gaulis, 1921 yılının Mart ayı sonlarına doğru, Mustafa Kemal Paşa ile görüşmek üzere yine Türkiye’ye gelmiştir. Önce İstanbul’a uğramış, oradan vapurla Antalya’ya gitmiş; sonra Burdur üzerinden Afyonkarahisar’a geçmiştir. 16 Nisan 1921 günü askerî bir trenle Eskişehir’e hareket etmiş ve İsmet İnönü ile görüşmüştür. Bu seyahatinde, yol güzergâhında bulunan cepheleri de gezmiştir. Ayrıca Bilecik’e kadar gidip gelmiştir. İsmet Paşa, kendisiyle özel olarak ilgilenmiş ve gereken bilgileri vermiştir. Eskişehir’den sonra Ankara’ya gelerek, on gün kadar burada kalmış; Mustafa Kemal Paşa ile uzun uzun konuşma fırsatını bulmuştur. Ankara’da İngiliz casusu Mustafa Sagir’in mahkemesini de izlemiştir. Mustafa Kemal Paşa, onun Türk dostu olmasından dolayı kendisine çok yakınlık göstermiş, haklı mücadelemizi anlatmıştır. Hatta ayrılırken serzenişte bulunarak şunları söylemiştir: “Niçin gidiyorsunuz? Bugün aramızda yegâne bağı siz teşkil ediyorsunuz ve bu bağın ne kadar faydalı olduğunu da görüyorsunuz. Yakında memleketinize döneceksiniz. Ve öbür arkadaşlarınız gibi siz de bizi anlamayacaksınız” . Fransız gazeteci, 10 Mayıs 1921 günü, hüzünlü bir şekilde Mustafa Kemal Paşa’ya veda ederek Ankara’dan ayrılmıştır. Berthe Elise Joséphine Dussaud ismiyle 1950 yılında Ferney-Voltaire, Fransa'da ölmüştür.