Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Çelişki
Barış İnceYüksek Puanlı Çelişki Yorumları ve İncelemeleri
Yüksek Puanlı Çelişki sözleri ve alıntılarını, yüksek puanlı Çelişki kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Barış İnce'nin cesur,gözüpek,yürekli gazeteciliğini hep sevdim ve takdir ettim. Şimdi kitabını okumak da nasip oldu ve kalemini de çok sevdim.
Okumadan önce bu kadar kısa zamanda bir kitap nasıl olur da 5.kez basılır diye düşünmüştüm
Şimdi kitaptan bir kaç alıntı bırakmak istiyorum buraya .. Ve diyorum ki işte tam da bu yüzden..
“Zaman ehlileştirir. Mesela önceden bana sittinsene yaptıramayacaklarını düşündüğüm çoğu şeyi, can ata ata yaptığımı görüyorum . Buna ‘sorumluluk’ diyorlar. Gereksiz sırıtışlar,kibarlıklar,katlanmalar,susmalar...Öğrendim ki zaruret ile esaret arasında ince bir çizgi var.”
“Önceki senle şimdiki sen arasında tecrübe ettiklerinin tutsaklığı var.”
“Gerçekte olduğunla oldurdukları arasında fark var.”
Barış İnce, sol güruha selam çakmaktan bitap düştüğü, savunduğu görüşlerin gerçekliğinin su götüremez halde olmasına rağmen neden zalimlerin kazandığını anlattığı ve bunu değiştirebilme yeteneğine hiçbir zaman malik olunamayacağını da acı biçimde gösterdiği bir kitap olmuş Çelişki. Göndermelerin bir çoğu devlete karşı, dolaylı ve direkt olarak geliyor. Susurluktan, geziye kadar zalimler ve masumların çatışmasında yer alan bir kendiyle çelişen karakteri ele alıyor. Öyle ki ismi bile yok karakterin. Sadece çelişenin ismi var. O da Savaş. Kendimizi anlayamadan girdiğimiz dünya ile bilmeden giriştiğimiz savaşa bir gönderme yapıyor İnce.
Kitabı, yapısını ve özellikle de kapağını çok beğendim.
Barış İnce bundan sonra da okunmaya devam edecek.
Eğer hiç okumadıysanız bilgi sahibi değilseniz, tarzına yakın bulduğum (içerik ve anlatım yoğunluğu olarak) Ercan Kesal ile yakın görüyorum. Onu seven İnce'yi de sevecektir muhtemelen.
Zamanı Elinde Tutanlar Ve Yakalayamanların Öyküsü
Kafamızın içindeki çelişkiler satırlara dökülmüş. Sorular ve farklı farklı cevaplar. Hangisi gerçek cevap, cevap mekan-zaman-yaşanmışlık kulvarında değişir mi? Hayatta herkesin görmek istediğini gördüğü, vicdancılığın bazen bela olduğu, insanın kendinde olmayanı sevdiğini, etnik savaşların yıkıcılığını anlatıyor Barış İnce. Milliyetçiliğin kökenini, din üzerinden insanın insanı istismarını, iyiliğin ve kötülüğün ‘ödül-ceza’ sistemine mi dayandığını sorgulatıyor.
İsimsiz ana karakterimiz ve iç sesi, hayali arkadaşı diyebileceğimiz Savaş Ege kıyılarında geziniyor. Yolda karşılaştıkları üzerinde bir dönemin, kişilerin, gündemin, siyasetin analizini yapıyor. Hem de öyle "bakın ben büyük laflar söylüyorum." büyüklenmesine kapılmadan. İçten, direk, lafı dolandırmadan, gerçekçi, ironik bir şekilde.
İç konuşmaların, yüzleşmelerin olduğu akıcı bir roman.
Kedine has yazım tarzı olan bu yazarla tanışma kitabımdı kendisi, diğer yazdıklarını da okuma listeme alıyorum.
Öneririm, okuyun, okutun.
Sevgiyle.
Yazar, Savaş'ın arkadaşını gezdirerek toplum eleştirisi yapıyor kitapta... Bir bakıyorsunuz seçim otobüsünde, mübadele ile gelmiş dilini bile konuşamayan birinde, sonra yaşanmışlıkların üzerindeki etkilerini anlatan Zamansız Metin'in yanında...
Bazı bölümlerinde karmaşa yaşasamda genel olarak güzel bir kitap. Üzerinde durup düşünülecek cümlelerle dolu...
Hayatta herkes zıddını arar cümlesi ile başlıyor kitap. Düşünsenize savunduğumuz ya da doğru bildiğimiz şeylerin zıddı olmasa ne için mücadele ederiz.
Tavsiyedir efenim okuyunuz.
Tersine Dünya
Barış İnce günceli ve geçmişi harmanlayan bir kaleme sahip bir yazar. Tüm kurguyu bir sorgulama hali gibi yorumlamak yanlış olmayacaktır. İnsanları, yapılanları, geçmişi, gelenleri, gidenleri, inananları, inanmayanları, dağıtılan lokmanın dahini hesabını soran bir kitaptı. Savaş'ın tersi olarak anılan karakterimiz gittiği her yerde fiziksel olarak tek kişilik yer kaplasa da iki kişilik bir çatışmayla var oluyordu. Arka planla onu tanıyanların verdiği minik ayrıntılarla annesinin endişesini, Savaş'ın artık gitmesi gerektiğini hissetsek de kurgunun tamamı kaçak olmaya karar veren bir çocuğun yol hikayesiydi.
Neden bilmem Zorba'nın ardından denk gelen bu kitap bende benzer bir his bıraktı. Farklı ülkelerde de olsa yaşam ve sorgulananlar yakın cevaplar türetti belki. Savaşlar neden gerekli? İnsanların karşıt kutuplarda yer almak sevdası nereden geldi? Ben bilirimciler ne vakit türedi? Yozlaşan dünya her yerde benzer gölgeler sunuyor. Düştüğümüz çelişkilerden uyanmak zıttımızı bulup onla savaşmak bizlere kalan.