İnsan olmadık şeyleri olmadık onlarda hatırlayan çanlılardır.
Aşk en çok nereden acıtır?
Anılarımızdan tabii ki .
Çünkü anılar pavlov'un koşullu köpekleri gibidir, hatırlayınca ısırır bizi kalbimizden.
Dün gece , muhtemelen sen uyurken, yıldızlarla dertleştim.
Ben anlattım, onlar sustu.
Onlar sustu , ben duydum.
Ben, duydum, bir başkasına aşık olduğunu...
Ah, sevgilim trajedi bu.
Trajedi; iki kişilik hayatlarda tek kişi yaşama zorunluluğu...
Ben çok yorgunum bu aralar .
bu aralar her yanım ölü.
Ölü gibi bakıyorum insanlara,
ne deseler " evet" ya da "hayır " diyorum.
Seni soranlar oluyor arada,
Susuyorum.
Ben bu aralar yine çokça çocuk gözlerinden öpüyorum...