17.yy da İsfahan’da geçen anne - kız hikayesi...
Kitabı okumaya başladıktan kısa bir süre sonra kendinizi güzel bir yolculukta buluyorsunuz. Kitap sizi de ilmek ilmek işliyor. Bir genç kızın hayalleri ve mecburiyetleri zaman zaman insanı öfkelendiriyor. Üvey amcanın şefkati yanında amca karısının insafsızlığı insana sabır çektiriyor. Ve sayfalarda yol aldıkça yolculuk bitmesin istiyorsunuz. Kitapta net bir son yok fakat büyük ve güzel umutlar var...
Kitabın adı :Çiçeklerin Kanı
Yazarın adı:Anıta Amırrezvanı
Okuyanın adı:Nezaket Topal
Sayfa sayısı:469
Kitabımızın konusu biraz hayal ürünü biraz gerçek yaşam.
İranda yaşamış ve babası öldükten sonra yaşadığı köyden başken İsfahana gelen 15 yaşında bir kız ve annesi anlatılıyor .
Anne kız Gostaham ve Gordiyenin yanına sığınmışlardır ev işlerine yardim ederler kız 15 yaşındadır o döneme göre evlilik çağına gelmiştir ama çeyizi yoktur amca Gostaham muta nikâhı ile evlendirir yani gerçek bir evlilik değildir adam ne zaman çağırırsa o zaman biraraya geleceklerdir bu şekilde bir süre devam ederler fakat kızımız artık isyan eder ve muta nikâhını yenilemez böylece Gostaham onları evden kovar sokakta kalırlar yaşam mücadelesi devam etmektedir çok zorluklar çekerler anne hastalanır ölümden döner kız azimli ve hırslıdır.
Acaba kızımız yaşam mücadelesini kazanıp zorlukları aşmışlar mıdır başarmışlar mıdır Gostaham ve Gordiye ye ne olmuştur ....
Bu arada kitabımızın konusu 1600 lü İranında geçmektedir.
Herzaman kadın olmak zordur.
Kitapla kalın
' zaman geçiyor, Annem ölüyor ve benim beklemeye takatim kalmıyordu.
Birden, çaresizce aklımı kaçırmışcasına kendimi kalabalığın arasında yerlere atıp, hüngür hüngür ağlayarak ve
Insanları, Allâh'ın onlara kısmet ettiği nimetleri bunlara sahip olamadığı için hayatını kaybetme noktasına gelenlerle paylaşmaya davet ederek,
avazım çıktığı kadar bağırmaya başlamıştım.
.. yaptığım yaygara onların yüreklerini biraz olsun yumuşatmaya yetmemişti..'
"
Babamda bende birlikte geçireceğimiz günlerin sayılı olduğunu biliyorduk.
Ama önce ayrılan ben olacaktım;
Babamın hayır dualarını alıp, gümüş evlilik halkasını parmağıma taktığımda olacaktı bu ayrılık. ."
Ama olmadı..