Kitaba bayıldım öncelikle. Öğrencilerime de bir an önce okutmak isterim. Kitaba genel olarak sevgi dili hâkim. Empati kurduran, mesajları doğrudan vermeyen, akran zorbalığı ve mülteci sorununu çok güzel işleyen enfes bir eser. Disleksi olan Jaz ile mülteci Nadima'nın aynı dili konuşamamalarına rağmen, anlaşabilmek için verdikleri çaba çok güzeldi. Jaz'ın annesinin hayata bakışına, güçlü duruşuna hayran kaldım. Soy ağacı ödevi beni de bir öğretmen olarak çok düşündürdü. Kitabın esprili dili bana Şermin Yaşar okuyormuş gibi hissettirdi. En yakın zamanda bende lokum yapmayı deneyeceğim bu arada. Çikolata tadında şeker gibi kitaptı, ortaokul den itibaren herkese okuması için tavsiye ediyorum...
