Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Çırpınıp İçinde Döndüğüm Dünya

Şükrü Erbaş
İnsan bazen yalnızlığını başkasıyla gezdirir Bazen de başkasında gezer yalnızlığıyla Hem insan yaşarken sudan Severken yalnızlıktan başka nedir?
Şükrü Erbaş
Şükrü Erbaş
Çırpınıp İçinde Döndüğüm Dünya
Çırpınıp İçinde Döndüğüm Dünya
İçine bile bakmıyorsun artık. Dünya, inandığın o yitik cennet değil.
Durup dururken inciniyorsun. Kötü söz gerekmiyor bunun için. Tam kirpiklerinin ucunda bir yarım ay, dudaklarında bir boyalı söz... bir kırıcı gülüş yetiyor kapanman için. Saygısız ses, kibirli gövde, tüküren gözler... Birisine bir söz söyleyeceksin; sessizlik boğucu; şu uzun ayrılığa bir özür, bir sitem.... kırk cümle kuruyorsun, ağzını açmadan vazgeçiyorsun. İncinme değil bu, insana olan inancını yitirme. Yaranı evde bırakıp çıkıyorsun sokağa. ☆☆☆
Çırpınıp İçinde Döndüğüm Dünya
Çırpınıp İçinde Döndüğüm Dünya
Şükrü Erbaş
Şükrü Erbaş
☆☆☆ S. 9 resimyukle.io/r/TL1lWHlK8h
Reklam
"Gücünüzü zekâ sanıyorsunuz, Şiddetinizi ahlâk, Cehaletinizi büyüklük.."
Çırpınıp İçinde Döndüğüm Dünya
Çırpınıp İçinde Döndüğüm Dünya
"yazmazsam bir daha öleceksin. yazmazsam seni sevemeyeceğim."
Çırpınıp İçinde Döndüğüm Dünya
Çırpınıp İçinde Döndüğüm Dünya
Anlamını bir gün bile düşünmedikleri bir kalabalık yetiyor herkese.
Çırpınıp İçinde Döndüğüm Dünya
Çırpınıp İçinde Döndüğüm Dünya
"Yazgı diye bir şey var ve çok acı, dedi. Zaman ikimizi de dünyanın iki ucunda tutuyordu.."☘️
Çırpınıp İçinde Döndüğüm Dünya
Çırpınıp İçinde Döndüğüm Dünya
Reklam
*~●。。。Bazen bir umutla, acı bir hasretle içimin en derinlerine bakarım. Onca insan, onca ses, koku, acı, sevinç, öfke, heves, dokunuş... topuklardan kirpiklere insanı gökkuşağına çeviren tutkular, denizin kıpkırmızı olduğu bir akşam, güneşin gamzelerinde battığı bir kadın, ışıklı çarşıların pervanesi kalabalıklar, buğday başaklarından başka hiçbir şeyin nefes almadığı bir sonsuz düzlük, sokaklardan yıldızlara yürüyen binlerce gencin lekesiz güzelliği, bakmakla görmek arasında kaybolmuş bir kızın zülüfleri, "yıldızların tanrıyla konuştuğu" o sonsuz gece yolculukları, türküler türküler türküler, hep aynı musalla taşından kaldırılan yüzlerce çocuğun tomurcuk bedenleri, üniformayla boğulmuş zamanların kapalı yaraları, insanların birbirlerini ölene dek sevdiği kitaplar, yoksulluğun sinema kapılarında çiçek açan gözbebekleri... İnsan bütün hayatını sonunda yalnız kalmak için yaşıyor sanırım.
Çırpınıp İçinde Döndüğüm Dünya
Çırpınıp İçinde Döndüğüm Dünya
"Gönül yorgunluğu ne, biliyor musun? Gökte yıldızın kal­mıyor... Gölgen bir yere sığmıyor... İçindeki şarkı içinde boğulu­yor... Penceren sokağa bakmıyor..."
Çırpınıp İçinde Döndüğüm Dünya
Çırpınıp İçinde Döndüğüm Dünya
Girdiğin çıktığın bütün kapıla­rın önünde yabancı, ardında yalnızlık olup kalıyorsun.
Çırpınıp İçinde Döndüğüm Dünya
Çırpınıp İçinde Döndüğüm Dünya
100 öğeden 21 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.