Bu tatlı kitabı,adeta kitaptaki kahraman Enrico olarak okudum. Çocuk kitabı olarak geçen bu roman beni şu yaşımda alıp o çocukluk yıllarıma,okuldaki arkadaşlarıma, öğretmenlerime götürdü. Onları hatırlamamı, yaptığımız ufak tefek yaramazlıkları, birbirimize olan koşulsuz sevgimizi,iyilikleri,kalp kırıklıklarımızı,hatalarımızı ve bunlardan çıkardığımı düşündüğüm dersleri anımsattı. Yeri geldi tebessüm ettirdi,yeri geldi duygulandırıp ağlattı. -Gerçi benim biraz fazlaca olan duygusallığımdan da kaynaklı olabilir -
Aslında kitabı okurken farkediyorsunuz karakterimizin, şu anki duruşumuzun,insanlara ve olaylara karşı tavırlarımızın temellerini ilkokul çağında iken attığımızı. En güzel,içten arkadaşlıklarımızı, karşılıksız sevgilerimizi o zamanlarda tattığımızı.
Okul sadece genel bilgileri aldığımız,meslek edinmek için gittiğimiz bir yer değildir. İyilik, güzellik,vatan sevgisi, arkadaşlık,merhamet,iyi niyet, yardımseverlik gibi nice güzel duyguların temelinin atıldığı ve öğretilmeye çalışıldığı bir yuvadır. Kitapta da söylendiği gibi "Okul bir annedir."
Her çocuğun hatta her bireyin çıkmasını tavsiye ettiğim keyifli bir yolculuktu.
