Çocuk Ruhu
İbrahim Alaeddin GövsaSözler ve Alıntılar
Çocuk Ruhu
“Bünye” ve “vazife'nin kâfi olmaması çocukluğu teşhis eden bir karakter değildir. Çünkü meselâ bir inek de tefekkür veya sosyal fazilet itibarıyla elbette çok yetersizdir. Bununla beraber çocuk değildir. Çocuk bir halin başlangıcında olan ve o hale aday bulunandır. Meselâ bir küçük buzağı ineğin çocuğudur. Çünkü inek olmaya adaydır. Fakat bir inek insana nispeten yetersiz olmakla beraber insan çocuğu demek değildir. Ben musikişinas değilim; musiki sanatında bir çocuk da sayılmam. Halbuki musiki öğrenmek isteyen birisi, konservatuvar talebesinden bir genç, o mesleğe nispeten çocuk demektir. Çünkü musikide çıraklık yapacak, zamanla gelişecektir. Şu halde çocuğun özelliği “yetersiz olmak” değil “aday olmak”tır.
Sayfa 58 - Büyüyen Ay yayınları
Çocuk Ruhu
"Ruhun ilmi kendi ruhumuzdan başlar. Başkalarında geçen ruhi olaylar eğer kendimizde geçmemişse tanımaya imkân yoktur. Çocuğu olmayan evlât muhabbetini, vatanından hiç ayrılmamış olan gurbet hissini tahmin etse de bütün açıklığıyla tasvir edemez. Çünkü duymamıştır. Ahlâkçılar roman ve tiyatro yazarları, filazoflar insanın ruhuna ancak kendi ruhlarından başlamak suretiyle nüfuz edebilirler.
Sayfa 35 - Büyüyen Ay yayınları